Mustafa Çelebi Çetinkaya Şiirleri - Şair ...

Ben izlemiştim bu filmi …
okumuştum bu hikayeyi …
ben zaten yaşamıştım bu işkenceyi,
dönüp dolaşıp yüreğimde duruyor çile çemberi…

Bir çok dala sarıldım; umutlu
Her yıldıza bir köprü kurdum gönlümce
Darıldı vakitler
Mevsimin bahara yoğrulduğu an bu an...
Ağaçlar güneşe meydan veriyor
Kışa veda ederken bu yörünge insanları

Neyim kaldı ki senden başka dünyada
Tükendi saltanatı yüreğimin
Ölüme hazır bir BEN ortada
Ve dinmeyen yaşısın gözlerimin

Şimdi öyle yalnızım ki kalmadı gücüm

Sitem kokuyor bu dört duvar;
bir çetele de ben atıyorum.
Umutlarım darağacın da asılacak bu sabah;
güneş şimdi doğdu.
Bozmak istiyorum bu düzeni,
Umutları yaşatıp beni assınlar diyorum.

ah anne ah....
kıymetini gittiğinde,,
kudretini de bittiğinde anladım....
Anladım ki tek dost tek sırdaşsın ve anladım ya ağladım...
bana bir masal anlatır mısın anne...
dünkü gibi....

Gel! ...
Ölüm gerginliklerini
Kimsesiz sessizliğini
Hain bekleyişlerini
Aldatışlarını hayatın
Namert değilsen GEL! ...

“yitirdiğim bütün yıllarıma oynuyorum felek
üç kozum var; ... umut, hayal ve düşüm...
ya senin olur bu el, ya hepten ben biterim
kaybedecek ne kaldı ki ömürde? ; zaten ölmüşüm ”

Yıldızlar
Yalnızlar
Sırtımı dayadım bir sokak lambasına
boynum bükük
Karanlık olsun istiyorum
bu bitmeyen şarkının adını.

Birin yokluğu
Oysa biz üçe vurgun yaşarız
karnımız aç nefesimiz kokarken
aldatırız, tüketiriz, zorlarız.

Birin yokluğu

Nede zormuş yaşamak
ne meşakketli bu hayat .
Bilmemki niye geldim ?
Yürekler bayat ..

Bir sigara dostum oldu