Mustafa Çelebi Çetinkaya Şiirleri - Şair ...

Dualarıma düştü gönlün!
Adın adıma düştü.
Pay edildi insanlar birbirine
Bana can düştü.
Sensiz geçen yıllara öfke kusan yüreğim,
sensiz gecelerden alıyor ah’ ını

Değişti baştan sona;
adım, ruhum, yaşantım...
Terkedip gitti umutlar,
Bu can'ı öldü sandım.
Hani adını yazmıştı ya birisi
yıldızların üzerine

____
____


Baharın şen bağrında, hüzünde yanar beden
Bülbül pervane güle, yaşarken ölmek neden.

İstersen hasım ol, istersen hısım,
İçimde ki yangın sönecek sanma!
Nidalı yüreğim sussa bir kısım,
Sensizlik feryadım dinecek sanma!

Yolunu ayırsan etsen de ırak,

İzine düşürdüm gönül bağımı,
Düğüm düğüm sevdim çözülmüyorum.
Seninle başlattım huzur çağımı,
Seninle mutluyum, üzülmüyorum!

Sarsa da karanlık gece sarsa da,

Noktalar…
ardı ardına dizilmiş bir mana iklimi
her noktada bir dua
her duada bir bekleyiş.
noktalar…

Gelseydin; önce doyasıya bakardım gözlerine
ve sarılırdım boynuna
sana bugüne kadar hiç duymadığın SEN’ i anlatırdım.
bozardım yalnızlıkla nikahımı
sana sarılır geceyi aldatırdım.
gelmedin … Ben gene hayal kurdum.

Adım namus, soyadım ar,
Can olmaya kıldım karar,
Çile keder beni arar,
Ben umutlar bekçisiyim...

Hüzün düşer can çekişir,

Radyodan canlı istek biri şarkı yolluyor,
Bodrumda sosyeteler düzde göbek sallıyor,
Domuz bile domuzken evladını kolluyor,
Sus ve dinle!
Filistin’de bak bir çocuk ağlıyor…

Merhaba’m dostaydı selam dostaydı,
Yazılmış onca söz, kelam dostaydı,
Yine de ben dosta yaranamadım….

Bilmeden kendimi, dost dedim önce,
Makbuldü, kafiydi ahbaplık bence,