Mustafa Çelebi Çetinkaya Şiirleri - Şair ...

...


Bütün kanunlarını değiştiriyorum yüreğimin
Bütün yokluklarımdan vazgeçiyorum.
Giderken bütün kapıları kilitleyip gideceğim

Evvelce kıbleye dönerdi yüzüm,
Besmeleyle dolup taşardı sözüm,
Hakkın sevdasıyla doluydu özüm,

İstersen zimmetine geçir kalbimi
Bana bir gülüşün yeter Aycan’ım! ...
İster bin parçaya böl dağıt beni,
Bana bir gülüşün yeter Aycan’ım! ...

Sen mutlu ol yeter ki..........

Şimdi bir düğün arifesi
Ve sen gitme hazırlığının en neşeli yerinde gibisin sanki
Oysa ben hep odalarda kaçamak göz yaşlarımla
Ve ben hep ıramışlığımda umudun

Sen alabilir misin bu canı benden?
Sen sökebilir misin kalbimi bedenimden?
Sen olabilir misin ömrüme kast eden?

Ben seni derman ol diye beklerken böyle çaresiz,
Zar zor ayakta duran bu iki bacakla sarılırken hayata,

***

“Ey şehit oğlu şehit, isteme benden makber,
Sana âgûşunu açmış duruyor peygamber! ”

Görev saati bitmiş askerler istirahat için koğuşlarına çekilmişti. Burdurlu Ali, Siirtli Mevlüt ve Ankaralı Metin ranzalarının üzerine oturmuş sohbet ediyorlar, özlem ve hasretleriyle sivil hayattan bahsediyorlardı.

Hem Cahit Kulebi, hem Ahmet Arif,
Yunus Emre gül’e beni anlatır.
Mevlana insanı ederken tarif
Dadaloğlu bile beni anlatır.

Fatihin rüyada gördüğü benim

__
___
____

Bana bir resim çizip içine adımı yaz!
Bana bir şiir oku, her mısra aşka avaz,

Gelme kadın!
Seni yakar yüreğimde ki bu hoyrat sevda
Bu asil gönül kaynama noktasında
Yakma!

Varma kadın!

Kimi doğmadan ölür, kimi yetmiş yıl yaşar,
Kimisi evde kalır, kimisi hergün boşar.

Para, şöhret peşinde geçer kiminin ömrü,
Nice sultanlar vardı, baksana hepsi öldü.