Güneşe savurdum hayallerimi
Pişirmek için havadan
Baktım bir süre ardından
Nasıl dönüştüğüne bir tutam ateşe
/Umursadım yaşadıklarımı/
At kuyruğu yapmış saçlarını güzel
Kokular sürünmüş
Salınıyor önüm sıra
Yürüyüşü de bir o kadar alımlı
Saçları gibi
Seni düşündüm
O ilk karşılaştığımız günün heyecanıyla
Her şeyi unuttum bir an
İçimde öyle güzel
Öyle umutlu şeyler kıpırdadı ki
Sana koşmak
Sular durulacak biliyorum
Gökyüzü, o simsiyah bulutlarını
Aşıracak ufuklardan
Sabır bilir yüreklere dolacak
Gökyüzünün o sonsuz huzuru
Dünya unutacak artık
Bir eşsiz esneyişle boşaldı
Hasreti duyulan nağmeler
Bir başka dünyaya açıldı
Küflü kalıplardaki gönüller
Yaşamayı özlemişlerdi
Şu, insanı yalnızlaştıran
Geceleri seçiyorsun nedense
Sitem dolu bakışlarını
Gözlerime çekerken
Belki de bir gün
Sahiden çıkıp geleceksin yanıma
Sahiden kusacaksın
Buruk bir işkencedir
Aşktan geriye kalan
Belki de bir hatadır
Aşktan mutluluk ummak
Hep ayrı alemlerden gelir
Aşkın o sihirli gücü
Bir gece yarısında duyulur
Çıkmaz yolun habercileri
Köşelerde saklıdır
Sessizce savrulan yapraklar
Titrer bir özleyişi bitirmek için
İşte böyle bir dünyaydı
Bir akşamüstü umutları boğan
Sanki yaşamayı yargılıyordu
İlerleyen saniyeler
Büyüyen hareketin dayanağı neydi
Uçup giden rüzgarların
Yaşam ertelenmeye gelmiyor
Tutkun Usta
Henüz kırkındaydı
Yanakları kanla dolu
Gözleri
Tüm canlılığındaydı hayatın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!