Seni anlamsız düşler sallayacak
Ucube gölgelerin karanlığında
Ama ne yazar
Kurtuluş
Gökte yıldızlarla konuşabilenlerin
Değil mi sanki
Yol arkadaşlarım yüzünden
Düzgün cümlelere dönüşüyor
Fitçi düzmeceleri birdenbire
Kurtulamıyorum
Kudurmuş salyalardan
Ve inciniyor insan yanlarım
Kaybolup gidecek
Sevgi denizinde solan güller gibi
Her şey anlamsız gelecek bir an
Karşılıksız seven biri için
Boşuna olduğunu görecek
Tüm çırpınışlarının
Suskunum
Bir hayatı yaşarken
Bir başka hayatın sinsi tokadını yemekten
Gökyüzünde hoyratça savrulan
Kelimeleri arıyorum
Bir yağmur saflığıyla tüm yakarışlar
Hangi gökyüzünü okşuyor kim bilir
Uyumaya değmiyor
Alaca karanlık saatleri
Zaman,yedekte tutulan umudun sığınağı
Unutulmak diye bir şey mi var
Her şey dönüyor aslına
Hasretler gideriliyor her an
Ongun benizlerin umutlarına inat
Yaşamın öbür adı ‘ayrılık’ konuluyor
Ve sular dövülüyor havanlarda
Artık sana şiir yazmayacağım
Bakmayacağım ufuklara da
Seni hatırlamak için
Yetmez mi bu kadar
Bunca yılları
Senin için anlamsızlaştırdım
Bir yol
Bütün yollardan farklı
Mazisi sonsuzda bu yolun
Ve yolcularının
Bütün bir kainat
Bu yoldaki işaretlere bağlı
Nasıl oldu da sevdim seni
En güzel yıllarımı yaşarken
Verdin tüm acıları
İlkbaharımda yıktın hayatımı
Ne vardı sanki senin o bakışlarına aldanacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!