Hiç ummazdım belki de
Bir karanlık gecenin derin sessizliğinde
Onu göreceğimi
Uzaktı
Ne yapıyordu kim bilir
Kurtarmayacak bu yazdıklarım
Dipsiz kuyulara düşen çaresizleri
Çekip çıkarmayacak
Suyu sığ göllerde boğulanları
Kimse de okumayacak belki
Kuytu bir köşede
Yaşadığını hissettiğin an
Senin için hayat başlayacaktır
Habersizce geçen yıllar
Maziye gömülen bir hayaldir
Bir masal olarak da bakabilirsin
Geçmişteki anılarına
Sebepsiz bir eziklikle kurtulmayacaktır
Soğuk bir kış gününde çaresiz kalan serçe yavrusu
Hayatın cazibesi kurtaracaktır
Günlerce bir anlam verilmeyen şaşkınlıkları
Mutluluğa engel olacaktır
Güzel bir kızla geçirilen güzel dakikalar
Gözü pek bir dünyanın
Ürkek iniltileri arasında bocalıyor
Engin ufukların gerisinde kalan
Hayat tecrübeleri
Sıcacık iklimlerden de fayda yok
Yeryüzü
Haydi gel artık
Nerede olduğunu bilmediğim sevgilim
Koşarak gel
Sanki bir bahar rüzgarı gibi
Artık usandım yalnız yaşamaktan
Sanki bütün insanlara kırgınım
Yetkin bir dokunuş kadar derinden
Ve gözlerden süzülen
Gözyaşı kadar sıcaktır
Sancısı duyulan
Gerçek hürriyetlerin heyecanı
Umutların gölgesindeyim artık
Bilinmez bir ses
Ve solmayacak gibi parlayan
Nice hayallerin kurbanı oldum
Artık zamanı geçti bile
Mantıklı hayallerin
Savunmasız kalırım
Günün erken saatlerinde
Bir de yoksa kumruların sesi
Ve ağaçların kokusu
Hırçınlaşırım
Engelleyemem isyanımı
İzler siliniyor ötelerde bir yerde
Bir anlık dalgınlıklar örseliyor çiğ tohumları
Gülünç bir telaş hortluyor sığ ufuklarda
Başaklar ne zamandır boy atmakta
Yere basmayan ayaklardan kopuyor fırtına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!