Günler kızıla boyanıyor gitgide
Dar vakitlerde öpülen kuşlar
Beklenmedik sancılara uçuyor
Ve güller kaybediyor kokularını
Uçurumlar yokuşları kolluyor hep
Yaşamak bunca zorken hayatı
Anlamak yine öylesine yaşamı
Basit hesaplar yapılıyor
Gelmesi muhtemel yarınlara dair
Kimse göremiyor nedense
Yanı başında içi geçen hayatları
Mezar taşı
Bir işaret
Bir mezarlık içinde
Haykırıyor çoğu şeyi
Yükselterek başını
Her gün
Mutluluk
Yaşanılan an kadar
Yakın aslında
İçinde hayatın
Ve yaşamanın
Ama görmek onu
Sanki bilen mi var
Zihinlerde köpüren kısır döngülerin
Tam bir oyalanma olduğunu
Ve yaşanılan her açmazın
Yanlış bir adımla geldiğini
Kime anlatacaksın
Kırlangıç
Fark etmiyor zannetme
Baharları birkaç yıldır
Mesken tuttuğunu penceremizi
Bir merakım var sadece
Sen gelince ansızın aklıma
İçime bir sevinç dolar
Bir garip mutluluk serinletir
Yokluğundan bunalan yüreğimi
Sen gelince ansızın aklıma
Seni düşünüyorum şu an
Seni niye düşündüğümü
Düşünmeden
Ve sonsuzlaşıyor “şu an”lar
Seni gözlerim yakalayacak
Gözlerim
Uçsan da bir kelebek misali baharlarda
Sürüklensen de bir bulut misali gökyüzünde
Ve gizlensen de
Büyük bir ustalıkla ruhumda
Yokladım kalbimi
Hala senin için çarpıyor
Senin yerin boş
Dolduramamış kimse
İnan sensin hala kalbimdeki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!