Tüm ümitlerim sona erdi.
Dalından kopmuş yaprak misali,
Öksüzüm ve...
Öyle üzgünüm ki;
Ağlasam denizler taşar göz yaşlarımdan.
Rüzgarlar esmeyi unutur hıçkırıklarımdan.
Bilir misin ben hiç unutmadım
O kağıt helva satanı.
Sokakları neşelendiren o elmacıyı.
Rıhtım kenarında yarım ekmekle,
Midemizi şenlendiren o balıkçıyı.
Ve halen eskisi gibi,
Bana ışık tutmayan,
Uzaklarda bir kandil yanıyor.
Soğumaya başlayan yüreğime,
Genç bir yağmur yağıyor.
Her damlasında içerimde,
Tarifsizce buzullaşıyor.
Dağlarımın berduş boranı.
Ömrümün yağız tufanı.
Söylesene neredesin be deli rüzgar!
Sorgularım.
Yalnızlığım.
ölüm olmanı isterdim benim için.
o zaman bana mecbur olurdun.
ben de hiç beklemeden,
hiç direnmeden.
kendimi kollarına bırakırdım;
seni son bir kez daha görmek için.
Kar yağar ömrüme.
Her gün bil fiil acıtarak,
Beni benden ayırarak,
Yağmurla karışık bıkmadan,
Yağar yağar yağar.
Elinde tek gözlü bavulu,
Boynunda alacalı atkısı,
Yamalı bir pardösüyle,
Hangi bilinmezden geliyordu,
Bilmiyorum.
...
hep kendine sevecen bir bana küs,
şu yol göstermez kaderim.
denizin en dibine, taa kalbine,
saklasam da bulunmasa kederim.
...
Ancak bakıldığı zaman anlaşılır,
Gözlerin ifadesi.
Zaman geçtikçe tanıştırır kendini,
Buruşuk yol çizgileri,
Tellere düşen kar taneleri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!