Payda olabilseydi biraz
Yalnızlığın yalnızlığıma
Pay olabilirdim ozaman
Tüm ömrümle sana.
Öyle sadeleşirdiki hayat o an;
Yalnızlıklar birbirini götürür,
Adın bile
Ağırlaştırılmış müebbet gibi
Geçiyor aklımdan.
Tecritim kirpiklerinde
Gözlerin zifir zindan.
Kırbaç gibi iniyor göz kapakların
Bilmem ki bugün günlerden ne
Şimdi dışarıda hangi mevsim var.
Belki kar kapattı insanları evlerine,
Belki kırda çiçek topluyor çocuklar.
Temmuz bakışların hep üzerimde
Süzülüp gelemedim sana bu kez arasından dizelerin
Yüreğim parçalandı geçerken içinden cam kırığı kelimelerin
Kaç başarısız darbe girişimim oldu bilmiyorum
İndiremedim seni bir an yüreğimdeki iktidardan
Yüzde yüz oy oranına güvenme! Sana söylüyorum.
Bir gün düşüp asırlarca çıkamayacaksın dardan
Çok ağır geldi sözlerin
Sendeledim düşe yazdım
Çöktüm kaldım masama
Geçen günlere kızdım.
Aldım kağıdı kalemi
Öfkemi kusacaktım,
Içimde özlem, kalbimde sızı, tenimde rüzgar
Bu akşam çok çekici boğazda dalgalar
Neredeyse minik kızımın gülüşü kadar
Yavrum beni bekliyor olmasa simdi...
Kalıp da bu derin maviliklere dalmak var.
Dünya bizdik, biz dünyaya bedeldik
‘Biz’e giden yolda her bedeli öderdik.
Yani gidebilecekken yar yolunda ölüme
Şimdi tam buradayız “Ne ölüne ne ölüme! ”
Lütfen! Çek tenini artık rüyalarımdan
Bitsin gecelerimdeki bu hukuksuz işgalin
İnan eksik etmem seni hiç dualarımdan
Yeter! Gitsin zihnimden o mahrem eşgalin
İçimde bir katar hızlanıyor
Seni gördüğümde
Sanıyorsun ki
Ben öyle boş bakıyorum.
Oysa ki
Sen Ö'yle bakıyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!