geçmişte dumura uğrama vesilesi olan bazı şeyler, gün geliyor umura uğrama meselesi bile olamıyor... hayat işte!
Çaldığın kalbimi tef eyleyerek
Hanende olmuşsun duydum vefasız
Aşkımı dilinden def eyleyerek
Gül gibi solmuşsun duydum vefasız
Ağyarın bezminde çalan sazende
Aşırı dozu tehlikelidir sempatinin. Yandaşlık ihtiva ettiğinden fanatizm doğurur. Oysa empati öyle midir? Elbette ki hayır! Muhatabı ile özdeşim kurarak anlaşan mutlu bir toplum yaratır. İşte bu yüzden ben sadece empatiye sempati hissediyorum....
farklı dinleri, hatta dinsizlikleri
farklı ırkları, farklı tenleri
farklı dilleri, lehçeleri, şiveleri
farklı müzikleri, farklı çalgıları, farklı oyunları
farklı ideolojileri, farklı idare tarzları vesaire
olan milyarlarca insanın
gece ve gündüz gibiydik seninle
sen karanlığımda dinlenirdin yorulunca,
ben aydınlığında kaybolurdum bunalınca
'İçin yanıyor' ve bu kimsenin umurunda değil! Gel de özleme; hafif ateşin çıktığında onca kişinin seferber olduğu çocukluk günlerini...
Murat Avcı Ozan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!