Münevver Düver Şiirleri - Şair Münevver ...

Saatlerden sensizlik,
Günlerden sessizlik,
Geceler yoksun diye çaresiz.
Bu kalbim yoklugunda kimsesiz
Güneşimi çaldılar
Hayatımı aldılar

Sevgili Zirve okurları;
Uzun zamandır sizlerle, “Münevver Düver’le Dilin İsyanı” köşemizle birlik oluyoruz.
Elimizden geldiğince edebiyatımıza, özellikle de şiirle Zirve okurlarını buluşturmaya çalışıyorum.
Bugüne kadar ki çalışmalarımda okurlarımın büyük desteğini gördüm.
Bugün, sizlerle yepyeni bir yazı dizisiyle birlikte olacağız:
Edebiyatımıza Emek Verenler...

r

Yağmur kapattı tüm seyhanı
Damlaların atışı bir başka
Nedense kararttı tüm gökleri
Biliyorum ki ruhum bu gün bir başka

Yazılarınla hayran bırakıyorsun

Aglayanların göz yaşlarını siliyorsun

Vatanında degil uluslararası şöhretsin

Yılbaşında Gel

Ah canım uykuda mısın yine
Yine düşündürdün beni bu yağmurda
Gözlerim doldu akıyor tane tane
Dinmiyor yüreğimin sızısı

Sesini duymamıştım, duymayı özledim
Sana dokunamamıştym, dokunmayı özledim
Adını bilsem de, adını çağırmayı özledim
Sen çok uzaklarda olsan da, kucaklamayı özledim.

Seni içimden çok sevdiğimi haykırmayı özledim

Kendimi adadım, halkıma, vatandaşıma
Yeri geldi, anlattım derdimi yoldaşıma
Neleri takmadım ki; dersiz başıma
İki şubatta doğmuşum, iyilik için geldim dünyaya

Çocukları, ben çok severim

Çıplak Dallar

Kapımın önündeki vadiye baktım,
Sayısız ağaçlar vardı yaprağını dökmüş.
Göz yüzüne baktım karanlık olmuştu,
Bana da gece ve yalnızlık kalmıştı.

Bir kalp nereye kadar yeterse
Bir kalp nereye kadar sevebilirse
Bir damardan ne kadar kan akabilirse
İşte aşkım,seni o kadar seviyorum

Bir yol nereye kadar giderse

Arkadaşım yok deyip beni aldattın
Aslında sen kendini kandırdın
Açığını yakaladığım için bana gücenme
Sonunda pişman olan sen olacaksın

Bu ilişkinin sonu yok söylemedim mi?