Münevver Düver Şiirleri - Şair Münevver ...

Korkulu oluyor gecelerimiz,
Rüyalarımda kabus görüyorum.
Deprem alt üstü Güney Asya’ yı,
Sanki kabusları ben yaşıyorum.

Bir yerde deniz dalgası,

Mor sümbüllü dağın karla bezenmiş
İlkbaharın, yaz’ın ne güzel dağlar.
Başın gökte, gövden yere uzanmış
İlkbaharın, yaz’ın ne güzel dağlar.

Çobanın kavalı es verir sana

Sensiz yaşanmıyor vefasız dünya
Emelim sen idin, en güzel rüya
Vebalin silindi oldu bir hülya
İçimdeki hasret dinmiyor SEVİM
Menekşe kokulu,karalı gözlüm
En güzel gülüşlüm kadife sözlüm

Seni düşündüm durdum, güneş ışığında
Gece aya baktım durdum mum ışığında
Sanki şavkı göle vurmuştu, duruyordu karşımda
Güneşten çıkıp da aya bakınca ruhum karardı

Güneş gibi ruhumu açmanı bekliyorum

Emre Can sen daha on iki yaşındasın
İlkokul beşinci sınıfı okuyorsun
Aynı zamanda da matematiği de hiç sevmiyorsun
Annen Yüksel hatunu da çok üzüyorsun

Sen annenin biricik kızısın
Gelecek yıllarda tek hayali, umudusun
Fransız Dili Edebiyatında okuyorsun
Durmadan okula koşup duruyorsun

Siz kıymetleri biçilmeyecek kadar değerlisiniz
Sanki ağrı dağına benzeyip duruyorsunuz
Bir çiçekten çekirdekten yetişerek dost oldunuz
Daldan büyüyüp, tomurcuk gül oldunuz.

Hepiniz farklı yaşlarda açılarak, gül oldunuz

Edebiyatımıza Emek verenler



Sevgili Zirve okurları;
Uzun zamandır sizlerle, “Münevver Düver’le Dilin İsyanı” köşemizle birlik oluyoruz.

Gönül bahçemde güllerim açmıştı
Bakınca etrafına, gülücükler neşe saçmıştı
Kır çiçekleri gibi rengarenk olmuştu
Uzaktan bakınca yeşil çayırların üstünü süslemişti

Kış günüm sanki baharım olmuştu

Her şey seninle güzelmiş esmerim
Paylaştığımız her anın tadı çok başkaymış
Kulağımda nefesinin sıcaklığını hissetmek
Kalbimde sana verdiğim yer bir başkaymış.

Beni sıkıca kucaklaman bir başkaymış