Mükerrem Yılmaz Şiirleri - Şair Mükerrem ...

Soğuk rüzgarlara asılı kalmış sevdam,
Soluksuzum,güneşim eksik bahar.
Suskunluğum dilimdedir,
Yüreğimde dolu sevdan.

Duyulabilir mi hapsolmuş yüreğimin çığlıkları?

Nereye baksam O'nu gördüm
Kadın özgürlüğümde.
Dilimin söyleminde,
İç içeyim gece gündüz.

Nereye gitsem karşımda,

Bakışlarında bir hüzün var,
Ağlamasın gözlerin.
Yaşanacak onca güzellikl varken,
Gülen gözlere hüzün yakışır mı?

Ağlamaya değer mi sanırsın?

Baba beni okula gönder.
Bak yollara; anneler babalar
Yanlarında çocuklar ellerinden tutmuşlar.
Baba beni okula gönder.

Daha çok küçük yaşım,

Ellerinin yakıcılığı,teninin kokusu değil,
Dudaklarının tuzu,öpüşmelerinin yangısı,
Çılgınca sevişmelerin hiç değil.
Ruhunun inceliğini,sesinin sıcaklığını ve şefkatini,
Duyarlı, bir o kadar da olgun düşüncelerini,
Ruhundaki deli mavi coşkularını ve içtenliğini,

Bu kocaman dünyada,
Milyonlarca patlayan yıldız.
Her yıldız bir hayat,
Her hayat, yaz gecelerinde
Kayan yıldız misali.

Karşımdasın Atam,
Başımı kaldırıp bakamıyorum yüzüne.
Türk genci olarak tutamadım verdiğim sözü.

Ne yarattığın devrimlerin,
Ne savaşlar,ne ölenler,ne kalanlar,

Sen, acıdan delice kıvranmanın ne demek olduğunu,
Yokluğunun kurşundan beter yaralar açtığını,
Vazgeçmenin, vazgeçmeye çalışmanın,
Ne denli yakıcı ve yok edici olduğunu, bilir misin?

Tutkunun, düşlerin şarkısı yok.

Önce bir düştü gördüğüm,
Sonra etten kemiğe büründü,gerçeğe döndü
Mahzun,düşünceli dalgın bakışlar
Rüzgarı kaybolmuş durgun göller,
Okyanus yüzeyinde aysbergler gibi,
Görkemli ve de heybetli.

Issız bir köyde,
Kuş uçmaz, kervan geçmez yerde,
Ben bir öğretmenim.
Sevdiklerine koşarak, uçarak giden,
Ben bir öğretmenim.