Mükerrem Yılmaz Şiirleri - Şair Mükerrem ...

evet ben bir ölüyüm, zamansız düştüm toprağa...
ölüler konuşmaz mı sanırsınız,dikkatli bakın cansız bedenlere
neler analatacaklar size... sesizliğin sesi oldunuz mu hiç?
her gece düşlerinize konuğum sessizliğim ve suskunluğumla.
atabilir misiniz düşlerinizden beni?

Can cananı gezdirdi diyar diyar, bu yürekte
Olmadı gitti olmadı bu dilekte.
Özü, sözü ağlar oldu bu vakitte.
Öz derbeder, ruh derbeder,dil derbeder.

Açan gül solarmış bir gün,

Bu kalp sevdikçe:
..............; kuş yüreği gibi çarpar.
..............; bir deli akar, yatağına sığmaz taşar.
..............; karanlıklara nur olur, yağar.
..............; umut eli şefkatle uzanır, kışın olur bahar
..............; her derde devadır, şifa dağıtır, yakılmaz ağıtlar.

Beyhude dolanırsın gönül, yaban ellerde
Bulamazsın dengini gittiğin yerlerde
Ne sanırsın kendini, boşa kürek çekersin,
Niceleri gelip gitti, benzemez sana
Dilleri lâl,gözleri kör ağlaya ağlaya.

Hep aydınlık olsun gününüz, hep aydınlık;
Her ne kadar kara bulutlar gelse de...
Bir başka dönsün dünya,
Her ne kadar tersinden dönmeyecekse de...

Hep gülsün gözleriniz,

Küçük olduğum için kabul etmedin beni.
Küçüksem, çocuk değilim dedim,
İnanmadın aşkıma karşı çıktın.
Genç olmam engel miydi seni sevmeme
Gençler sevemez mi?
Bütün olumsuzluklara rağmen çok sevdim ben seni.

Usta ne güzel demiş.
“Sofrada yeri, öküzümüzden sonra gelir.” Diye.
Dağda, bağda, bahçede,
Tarlada,ofiste,okulda,fabrikada,
Kadınım!
Kadınım gündüz mesaisinde,

Gözlerin güneşim, gözyaşların bereket yağmuru,
Gülüşlerin umudum olsun.

Yüreğin baharları, ellerin cenneti getirsin,
Sevdan ayaküstü tüketilen değil,
Bir ömür yaşanılan olsun.

Yanmaktır, sevdanın diğer adı
Yanmak...
Acı, ama güzel, ince, tatlı,hoş bir sızı.
Andıkça sevdanı
Çağlayanlar gibidir; coşkun ve hırçın.
Kıpır kıpırdır yüreğin.

Yeniden doğmak için gerek duyduk
Suya,güneşe,toprağa ve bahara,
Çeşitlenmek için ihtiyaç vardı rüzgâra
Rüzgâr istedik.
Rüzgâr savurdu bizi.
Küllerimizden yeniden doğmak istedik,