Boş ver şimdi şarkıyı, türküyü hatta şiiri.
Boş ver batsın güneş, olsun yine bir akşam…
Akşamın siyah resmini çiz tüm tuvallere.
Çünkü hissedip, görüp, duyup, anlayabilene,
İnceden bir şarkı, derinden bir türkü;
Hüzünden bir şiirdir akşam…
Bir uçurumun kenarında dolaşmaktır.
Sonu bilinmeyen bir yolculuktur.
Uykuları yitirmektir.
İmkânsız olana inanmaktır.
Hep onu düşlemektir.
Kâbustur.
HASBİHAL
Bugün senle konuşalım
Çok sevmekte anlaşalım
Mutluluğu paylaşalım
Diken bana,güller sana..
Hayat bazan;
İki arada, bir derede kalmak;
İki dağın arasında kalmak;
Araf’ta kalmak;
Gitmekle - kalmak arasında kalmak;
Olmakla - olmamak arasında kalmak;
Herkes kendine yakışanı yaptı.
Güzellik ne göz, ne yüz, ne de kaştaydı.
Güzellik; saygı, hoşgörü ve anlayıştaydı.
Ama hadsizler bilmeyip haddini aştı.
Sen yani devrik sevgilim, sen!
Şimdi sorularım var sana;
Minnettarım Yaradan’a, hiç ummadığım;
Belki de umutlarım tükenmek üzereyken,
Seni yoluma çıkardığı ve yoldaş ettiği için.
Şimdi özlemek iklimindeyim.
Özlenesi ve özlenmeyesi,
Tüm zamanlarda özlüyorum.
Bu gece bütün ağırlığını çekip alıyorum üzerimden.
Bir kuş kadar hafif,
Bir kafes kadar küçüksün gözümde.
Küçülmeyi sen seçtin.
Oysa ben hep seni büyütmüştüm,
İçimin uçsuz bucaksız kırlarında.
Bugün,burada bu ilanı herkesin duyması için veriyor,
Daha da ötesinde cümlenizden helallik diliyor,
Ve bütün gerçekler bu beyanımda olduğu gibi biline istiyorum.
Şöyle ki dostlar,dostum olmayanlar ve de olamayanlar:
Bugüne kadar bendeleriniz tarafından sebeb olunmuş,
Gerek haklı gerekse de haksız yere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!