Bir uçurumun kenarında dolaşmaktır.
Sonu bilinmeyen bir yolculuktur.
Uykuları yitirmektir.
İmkânsız olana inanmaktır.
Hep onu düşlemektir.
Kâbustur.
HASBİHAL
Bugün senle konuşalım
Çok sevmekte anlaşalım
Mutluluğu paylaşalım
Diken bana,güller sana..
Hayat bazan;
İki arada, bir derede kalmak;
İki dağın arasında kalmak;
Araf’ta kalmak;
Gitmekle - kalmak arasında kalmak;
Olmakla - olmamak arasında kalmak;
Doğuranım,
Doyuranım.
Günden yanıma gölge,
Gölgeden yanıma güneş olan;
El üstünde tutan,
Emziren,
Herkes kendine yakışanı yaptı.
Güzellik ne göz, ne yüz, ne de kaştaydı.
Güzellik; saygı, hoşgörü ve anlayıştaydı.
Ama hadsizler bilmeyip haddini aştı.
Sen yani devrik sevgilim, sen!
Şimdi sorularım var sana;
Minnettarım Yaradan’a, hiç ummadığım;
Belki de umutlarım tükenmek üzereyken,
Seni yoluma çıkardığı ve yoldaş ettiği için.
Şimdi özlemek iklimindeyim.
Özlenesi ve özlenmeyesi,
Tüm zamanlarda özlüyorum.
Korkuyorsam
Bil ki sensizliğin
Kapıyı çalmak üzere olduğunu düşünüyorumdur
Üşüyorsam
Bil ki sessizliğin ayazında kalmışımdır
Küsmüşsem hayata
Hüzün ağırlığında dizeler düşüyor satırlarıma.
Şiirin şairi modundayım:
“Göğsüm daralıyor, yüreğim kanıyor.”
Coğrafyanın başta bu şehri olmak üzere,
Bazı şehirlerini cayır cayır yakasım var.
Gelme üstüme gece, sakın benden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!