gecemi çaldı karanlık
bir yalnızlık türküsü dudaklarımda
senin için ağlıyorum
günümü çaldı sensizlik
bir yanağımda sen
bir yanağımda çocuklarım olacak
gözlerim çok uzaklara bakacak
sorulursa neredeyim diye
yüreğinde bana yakışan yerde
hislerinde bana ait olan yerde düşüncende
gözlerimi sımsıkı yumdum
ağlamayayım diye
nafile
geçmişi unutmak gibi
çok zor
hiç susmadığım günler gibi
yalnızlığı verecekler
avuç avuç saklarsın
gidecekler
arayışların kalacaklar sordukların
gözlerine getirir parmak parmak yoklarsın
hasretinleyken ölecekler
kim açtı bu karanlığın kapısını
ben girmem
yokluklara sizden selam söylerim
yakarım kendimi etrafımı
ben korkarım
zorlamayın hak etmedim
göçüp gideceğim
derinden toprağı süsleyeceğim
yılanları besleyeceğim
ışıklar hep yanık kalacak
belki gül kokacak yatağım
her taşın altından gözyaşım akacak
ben insanları yerde yanımda gördüm
yalanlara saklanmış yüzleri
gökten inmiş kaderleri
yaşanmadan saklanmış hayalleri
gözleri çökmüş
yüzleri solmuş
korkak serçeye benzer gözlerin erken uyanır
ağlamaktan kaçmış gibi
boyun eğersin korkuların bütün kapılarda
sen kendinden firardasın
ben annemin ardından
her yıl
bir yıl ağladım
tek ben bildim
onu hiç sevmediğimi
tek yanaklarım duydu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!