geldiğine gidiyorum
anlamadığına kaçtığına
bir gözyaşı kadar yakınım
sen benden uzak
düşünmek kadar saçma
üzülmek kadar doğru
hayatın içinde bir ben değilim yalnız çaresiz
geceler de var
bir ben değilim bunalmış ağlayan
bulutlar da var
bir ben değilim terk edilmiş unutulmuş yıpranmış
denizler de var
sen gülmesen ben ağlardım
karanlığı alan sabahı düşünürken
bugün olma yarın kalma
sen git canımın yarısı
ben kalırım dertlerinle
sen yaşa sende beni
bir çoban kavalında
nefestir benim hayatım
üflersen yaşanır
karanlıkta fenerdir
yakarsan aydınlanır
yalnızlıkta korkudur
çekip giden bütün baharlar geldi aklıma
bitti deyince
çiçek tozuydun saçlarıma dökülen
bir gülüşdün gözlerimde
hep sana uyanırdım
uyanmak istemedim son dediğinde
ben bir deniz kıyısıyım
ben bir gece yarısıyım
çektirdiklerimden kalan bir parçayım
unutulmaya hazırım
ben söylemediğin iki satırım
umutlara takılmış adım
en son yaprağın düşmesini beklerken
anla geçti zaman
günü bitirip koşarken yarına
yaprağı da götürdü uykusuna
sevinçle uyandı
başlatmadan nöbette gününü
yalanlarına say ölüşümü
aldattıklarına aldıklarına
gözleriyle dövsün çocuklarım seni
sevmeyişleriyle
elini tutmayışlarıyla
bakmayışlarıyla yüzüne
ben bir deniz kıyısıyım
ben bir gece yarısıyım
çektirdiklerimden kalan bir parçayım
unutulmaya hazırım
ben söylemediğin iki satırım
umutlara takılmış adım
ben bulut değilim yağıp yok olayım
ben resim değilim silinip solayım
ben gözyaşı değilim akıp biteyim
ben artık senden biriyim
nasıl gideyim
ben güneş değilim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!