gökyüzünü güneşi ayı yıldızları bir torbaya doldurup
dikileceğim karşına
gülüşünü görmek için
akşamı geceyi karanlığı sabahı kucaklayıp
koşacağım yanına
senin için
gelip dayanır kapıya
yaprak döker
bir avuç tozdur bazen
unutmak zor olur üşütür
yalnızlıktan bakışlara sarılırsın
bazen güneşi alıp gider
gece çıra yaktırdı
ağlamaya henüz erken
ya karanlık hiç gitmezse
yalnızlığımı çıra yakmazsa
korkularıma is dolarsa
gece saklarsa hep seni
denizlere yazacağım günahlarımı
dalgalar silsin
sevmek özlemek günahsa
beni de
hayat silsin
yanaklarıma göz yaşlarımla yazacağım
kimse
hiçbir şey
beni gözlerin kadar yakamadı
aklım bile üzemez
gidişin kadar
bütün güzellikleri toplamışsın
babamın dölünde candır benim hayatım
görmeden yaşanır
anamın rahminde canlıdır
doğmadan yaşanır
ebemin elinde büyüdü benim hayatım
annesiz yaşandı
gidersen baharı götürürsün
kokunda kalmaz gelir seninle
el olursun gözlerime
düşlerden çıkarım yine tek başıma
bütün gidenler azıcık sana benzer
hoş gelişleriyle saklanırlar akla
öpmeden kalabilirim
sarmadan da
sevmeden
seni görmeden
sesini duymadan
sana duyduklarımı söylemeden
çobanın kavalında nefestir benim hayatım
üflersen yaşanır
karanlıkta fenerdir
yakarsan aydınlanır
yalnızlıkta korkudur
gittiğinde istir
göz kapaklarımı açtım
gözyaşlarımın sırrını gözledim
hayat ben sana
hiç güler yüzle bakmadım
tam alıştım sandım
alıştığım çirkinliğinmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!