yalnız bir kadın bekler geceyi
yaşadıklarını anlatmak için
dudakları kaynaşır duyulmaz
gece pis hissiz aldırmaz
yalnız bir kadın
her gece gülümsemez
sensiz bir gecemi anlatayım
vaktin varsa
sabahtan baslar karanlık
yüzümü yıkar yokluğun
aynaya hiç bakmam
kime süsleneyim
bütün gölgeler saçların kadar kırmızı
tutamadığım
ben hamurum ellerinde
hüzünüm gözlerinde
yaşlanmış iki damla yaşım
dökülmeyecek
dağıtmak gerek her şeyi
kötü olan ne varsa
birer birer
dağıtmak gerek
vermek lazım
neden olmasın
isyanlarımı tüket
arzularımı özlemlerimi yaşat
kendimden geçir kendinle
bana yakışan bir sen
sana yakışan bir ben olalım
duvarları çatlatalım
kimliksiz geçenler de var bu dünyadan
aç susuz geçeni duydum da
parasız pulsuz geçen de var bu dünyadan
çoluksuz çocuksuz geçeni duydum da
aşksız yarsız geçenler de var bu dünyadan
vatansız topraksız geçeni duydum da
hadi sen git dediler
tamam dedim
pişmanlığım gözlerimden silinmedi
onsuz olmaz diyemedim
sesi kulaklarımda çınlarken
neden bile çıkmadı ağzımdan ne de aklımdan
ben hayatı özledim; yaşamayı
gözlerinin verdiği serinliği
sana bakarak sevinmeyi
ağlamayı özledim
verdiği rahatlığı ....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
önce gök yüzü güldü
sonra gözlerin
sonra da mevsimler
ben o zamanlar
güneşi çalınmış
ağlamaya beş kalan
ben susarım gece başlar
gece biter yalnızlığım başlar
uğramayanların içinden seni seçerim
bütün küfürlerimi ederim
tokatlarıma yakışan insan olursun bir anda
ben ağlarım onlar vurur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!