düşüncemdeki sessizlik
kartopunun getirdiği soğuk kadar ansızın
yağmur tanesi gibi çabuk
girdin günüme yokluk
beni bitiren yalnızlık kadar bana yakın
öpmeden kovuyorum
insanların arasından
çekip alacağım kendimi küfürlerimi
kimsesiz olacağım artık
benim için ağlamayacaksınız
sessizliğin sesini dinliyorum
sen yoksun
ne yapayım gidiş o gidiş
ya dönmezse korkuları girdi içime
hesap etmek zaten istemiyorum
tek bildiğim kalbim hesaplanmış sevmiş
benim geceye bir sözüm var
kendime bir yeminim
ben akşama gebeyim
karanlıklar bana
sensizliğin yokluğunuz gidişiniz besledi kinimi
uykular bana gebe
gönlüm yaza çoktan küsmüş
olsan ne olur olmasan ne
boncuk mavi gözlerim damla damla dökülür
görsen ne olur görmesen ne
tükenmenin yorgunluğundan
yıkılmışım yokluğundan yokluğunuzdan
ben dağlara aşığım arkadaş
giden yollara
bir sana değil hepinize
geçen günlere
ben ölüme aşığım arkadaş
getirdiği yalnızlığa
ben deniz olamam
dalgayım özgür sularında
boğun beni
ben maviye aşığım
ben gezmiş değilim
özgürlüğe yürüdüğü yolum
saçlarımı döken çektirdiğin dertlere sor
yalnızlığı bırak sensizliğe sor
seni benden alan akşama sor
ölümün tadını
benim kadar sevecekler seni
uyanıp günaydın diyecekler
bir gün doğacaklar
bizden bizim gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!