Muhammet Çal Şiirleri - Şair Muhammet Çal

Ben ne kavgalarda hep galip geldim,
Hayat mücadelesinde hiç yenilmedim,
Başım dik, onurumla hep savaş verdim,
Acımadan; bir ela göz hayatımı yıktı da gitti.

Sürüklenip bahtımın giderim ardı sıra,
Kaderin zulmü her gün geçer birkaç fasıla,
Adres defterim kayıp, elimde bir pusula,
Kader yolu şaşırttı, attı beni Musul’a.

Virane bağlarda dolanıyorum,
Garip bülbül gibi öter gezerim,
Derdim yüce derman aramıyorum,
Yar elinden ayrı düştüm giderim.

Her yer farklı desen, yeşillik saçar,
İçinde rengârenk çiçekler açar,
İlkbaharda kuşlar yuvadan uçar,
Her mevsim güzeldir; bahar bir başka.

Canımdan çok değer verdiğim oğul,
Ayda yılda bir kez hatır sormazsın,
Günde ismini yüz bin kere andığım oğul,
Bir gün hatırlayıp beni neden anmazsın?

Evde annen, baban senin sesine hasret,

Geçmişi düşünüp daldım yıllara
Ayrılık zor gelir seven kullara
Bir Mecnun misali düştüm yollara
Resmine yakışır gül bulamadım

Dertler yığın oldu geldi üstüme

Rahmet dağlarında gezdim dolaştım,
Bir yol bulup; zirvelere ulaştım,
Kar gibi eridim; nehre karıştım,

Bilmem şu feleğin benle zoru ne?
Koskoca dünyayı dar eder bana,
Yaz ayında düz ovada yolumu,
Yol bulunmaz karla kaplı dağ eder bana.

Bir gönül oyunuydu; oynadık ikimizde,
Sonunda acı hüsran, aşk kaldı gönlümüzde,
Dertten başka bir tanem ne var ki elimizde,
Her şey son buldu yazık, yaşlar var gözümüzde.

Aşkımı arıyorken, bitti ömrümün yazı,

Gidiyorum artık yârim, haberin olsun,
Mutluluklar senin, dert benim olsun,
Sana olan aşkım öldü, başın sağ olsun,
Gözü yaşlı bak yollara, dönerim diye.