Muhammet Çal Şiirleri - Şair Muhammet Çal

Yalan mıydı söyle yaşadığımız?
Ölesiye aşkı senle paylaştığımız,
Kumru gibi sarılıp da koklaştığımız,
Senin aşkın, sevgin; söyle yalan mı?

Bir anlatabilsem sana olan duygularımı,
Seni nasıl sevdiğimi anlata bilsem,
Anlata bilsem kalbimin senin için çarpışını,
Senin sevginle yaşadığımı sana anlatabilsem.

Bir kırık sazımla kaldım baş başa,
Yalnızlığın bam teline vururum,
Felekten bir dilek tuttum da boşa,
Bu kara bahtımla yanar dururum.

Bu akşam rüyamda rastladım sana,
Uyanırım diye; aklım gidiyor,
Beni öpen o gül dudaklarından,
Silinirim diye; aklım gidiyor.

Bir gün olur sende dertle dolarsan,
Anla ki bir tanem ben hep böyleyim.
Kaderinle bir gün yalnız kalırsan,
Yıllardır sevgilim ben hep böyleyim.

Bunca yıl boş yere dolandım durdum,
Yaşam için şu gurbeti ben mekan tuttum,
Nerde benim şimdi güzel vatanım, yurdum,
Gurbet elde hasret çeker, boşa gezer ağlarım.

Bir bahar rüzgârı esti kapımdan,
Aldın aklımı yar, gittin başımdan,
Sarhoş oldum o cananın aşkından,

Gurbet elde bayram günü yüreklerim dağlanır,
Elim kolum kalkmaz olur umutlarım bağlanır,
Anam babam yol bekleşir gönülleri gamlanır,
Ağla anam, ağla babam bu bayram da hasret var.

Titriyor ellerim, yüreğim başka,
İçimde bir korku, hisler bambaşka,
Farkında olmadan düştük bir aşka,
O günden bu güne yanarım dostum.

Bir bakışla beni eyledi benden,

Sensiz bu âlemde yaşamak ölüm,
Hasretin çektirir binlerce zulüm,
Rotayı şaşırdım, bilinmez yönüm,
Yaşıyorum yapayalnız, ben anılarda.