Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Kış kıyamet kışta karda sokakta
Dolaşarak hayatından bıkan var
İlacı yok kıvranarak yatakta
İnleyerek çok acılar çeken var......Mikdat Bal

Zevkı sefa şatafatın içinde

Kimse yetim kalmasaydı
Şu ölümler olmasaydı
Firavunlar ölmeseydi
Hayat cehennem olurdu

Ne olurduk, ne olurduk!

Sevgi bağı kurulmaz, maddeyle, cevher ile
Yer yüzünde ne varsa hepsini versen bile

Çünkü öyle buyurur gönüllerin tabibi
Ancak Odur kalplerin maliki ve sahibi

Ömür takviminden her gün bir yaprak
Bir
__biri
_______Ardınca, Bir’dir son makam!
Naciz tenlerimiz maddesi toprak
Bir

Ne bıkar sevenler ne pişman olur
Sevdikçe hoş olur sevgi yarası
Ne nefreti tanır ne düşman olur
Sevdikçe hoş olur sevgi yarası

Nasıl bir şey bunu biri sorar da

Yıkılmadan sensiz nasıl durayım
İkide bir bana sabret diyorsun
Şaşırmışım hangi yolu vurayım
Merak etme biter hasret diyorsun

Gönlüme gönlünden bir sicim gerdin

Yaylanın tepeleri kar yağdı da aklandı
O kadar yeşillikler nerelere saklandı
Cemalin güneş gibi yüreğim sıcaklandı
İçim yanıyor gülüm sar beni donmayayım

Kuşlar bile göç etti yiyecek içecek yok

Bazı atasözleri 

“Mal canın yongasıdır”, “az veren candan verir”
Ne eylesin fukara ne varsa ondan verir

“Gönül sevdiği sultan”, seven köle demektir

Hiddetlenip yakıp yıkma!
Değer mi dostum değer mi?
Zivanadan sakın çıkma!
Değer mi dostum değer mi?

Gider iken düzgün, düzgün

Deli gönül Leylâ senin neyine!
Çöl arasan Hollanda’da bulunmaz!
Yıllar geçti gidemezken köyüne
Yol arasan Hollanda’da bulunmaz!

Hakkın mıdır Şirin, Şirin gülesin