Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Dünyanız mı kararıyor yazınca
Karalayan ben değilim öyledir
Gerçekleri yazıyorum kızınca
Yaralayan ben değilim öyledir

Ahlaksızca yaşayanı bulup da

Dört yönümüz düşmanlarla çevrilmiş
Uyuyoruz, bize çatan bulunmaz
Türk'e kafa tutan er geç devrilmiş
Büyüyoruz, böyle vatan bulunmaz

Uyaramaz bizi atom ne bir güç

Bir sevda yasattın kimseler bilmez
Çıkıp da meydana poz vermeyesin
Senin bu hallerin işime gelmez
Kalkıp de ellere koz vermeyesin

İstersen dünyayı duman et dedin

Bu insanlar neden hala uyuyor
Kuşluk geçti güneş zavale geldi
Bu bitkinlik bizi derde koyuyor
Dünya kaydı her şey ihmale geldi

Kitabımız vardır ondan ne kaptık

Yıkılmadan sensiz nasıl durayım
İkide bir bana sabret diyorsun
Şaşırmışım hangi yolu vurayım
Merak etme biter hasret diyorsun

Gönlüme gönlünden bir sicim gerdin

Yaylanın tepeleri kar yağdı da aklandı
O kadar yeşillikler nerelere saklandı
Cemalin güneş gibi yüreğim sıcaklandı
İçim yanıyor gülüm sar beni donmayayım

Kuşlar bile göç etti yiyecek içecek yok

Ağlarım durmadan nedendir bilmem
Gülmeyecek miyim ben bu dünyada
Mutluluk aradım tadını bilmem
Bilmeyecek miyim ben bu dunyada

Kovaladım durdum onun peşini

Bir bavulla yola düştük
Bir çok engelleri aştık
Gelir gelmez işe koştuk
Avrupa ya örnek olduk

Seneler geçti peşpeşe

Deli balım, zehir değil
Yazıp da ağlatma beni
Derdin aşktır sihir değil
Üzüp de ağlatma beni

Nedir seni yakan közler?

Kulun amellerinden namazına bakıldı
Namaz dinin direği, kılmayanlar takıldı
Ya kıldı yakılmadı, ya kılmadı yakıldı,

Ya Allah rahmet etti, Cennet, cehennem onun
Gururlanma müslüman, sence mechuldür sonun