Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

.

Dağlardan gece gündüz, akar dereler akar
Su diye gördüğümüz, yerlerin göz yaşıdır
Tövbeyle yanar tüter, buharı göğe çıkar
Onlara eşlik eden, pirlerin göz yaşıdır

Terledi bu millet yıllar boyunca,
Onlar balı yalanarak tattılar
Zalimlerin karınları doyunca
Mideleri bulanarak attılar

Yalan ile vatandaşı kandırıp

İnsan bir şekil alır, yediğinin eseri
Bildiğinin sultanı dediğinin esiri
Bütün şahsiyetini yediğinde görürsün
Şeref haysiyetini dediğinde görürsün
Halal yerse saittir, haram yerse eşkıya
Doğru derse sadıktır yalan derse eşkıya

Dünya döner dönek imiş
İnsanlara ne demeli!
Halâl döner inek imiş!
İnsanlara ne demeli!

Suçu vardır her gafilin

Hayat kolay değil dert ile dolu
Ne dertler çekilir hayat yolunda
Yokuş inişlidir düz değil yolu
Her yokuş çıkılır hayat yolunda

Fakirle bir değil zenginin derdi

Mü’minde feraset var, gönlü cennet bahçesi
Allah’ın nuru ile bakan gözdür feraset!
Hak, batılı ayırır, tatlı dili, lehçesi
Allah’ın nuru ile akan sözdür feraset!

Zeki ve uyanıktır, mü’minlerin bakışı

Acemiler elindeyiz
Emir hasta memur hasta!
El alemin dilindeyiz
Emir hasta, memur hasta!

Teröristler canlar yakar

Bazı atasözleri 

“Mal canın yongasıdır”, “az veren candan verir”
Ne eylesin fukara ne varsa ondan verir

“Gönül sevdiği sultan”, seven köle demektir

Hiddetlenip yakıp yıkma!
Değer mi dostum değer mi?
Zivanadan sakın çıkma!
Değer mi dostum değer mi?

Gider iken düzgün, düzgün

Deli gönül Leylâ senin neyine!
Çöl arasan Hollanda’da bulunmaz!
Yıllar geçti gidemezken köyüne
Yol arasan Hollanda’da bulunmaz!

Hakkın mıdır Şirin, Şirin gülesin