Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Manalı bakışların içime ukde oldu
O hilâl kaşlarını çattın soldurdun beni
Mizahi halin ile gönlüme nükte doldu
Edana nazlarını kattın öldürdün beni

Kolaylıkla kurtuldum aştım gediklerini

Kur’an Rabbın kitabı
İnsanlığa hitabı
Kurtuluşun esbabı
Kur’andadır, biline

Oku gündüz gecede

Yurdumuz işgal oldu, harekete geçtiler
Ne diye uyuyorsun, kalk ulan yeter artık!
Aslın ile neslini kolay hedef seçtiler
Görüyor duyuyorsun, kalk ulan yeter artık!

Medya dedikleri şey dış güçlerin “troje”si

Yıllar gelir peşpeşe
Kimse etmez endişe
Hele bakın şu işe
Yeni yıl kutlanıyor

Kutlayın ama neyi?

Alçaklar yüceldi ayak baş oldu
Anamız ağladı gözler yaş oldu
Duygular körlendi kalpler taş oldu
Dünyanın son demi bu olsa gerek

Zulüm revaç buldu, adalet meyit

Aman ne hale düştük!

Aman ne hale düştük, yaşayış alafranga!
Moda, reklam özenti ayağımızda pranga
Çınar içten kurtlanmış, dışıtan çürümüş yonga
Sürekli yontuluyor, herkesin hırsı para!

Hastane odasında kıvranıp duruyordu
Sırtüstü kalmış yalnız tavanı görüyordu
Nerede evlatlarım durmadan soruyordu
Göz yaşları kurumuş yüreği kırgın idi

Rahatsızdı bes belli öyle sabah ederdi

Seni canım gibi sevdiğim halde
Bırakıp gitmişsin bu muydu vefa?
El üstünde tutup övdüğüm halde
Sen yere atmışsın bu mudur vefa

Neler çattık neler neler görmüştük

Aradım taradım dünyayı gezdim
Hakiki dostları buldum sonunda
Hayretler içinde gerçeği sezdim
İşte gerçek bir dost oldum sonunda

İyisin boynunu eğdiğin kadar

İnsanlar kimi cahil kimi sözde kültürlü
Âlimler ışık saçar cahillerde ar olmaz
Dertsiz insan doğmadı herkesin türlü, türlü
Ne kadar uğraşsak da dünya bize yâr olmaz

Biz neden yaşıyoruz ona cevap bulmalı