Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

BİLGİYLE YÜCELİR İNSAN

Yoktur saklımız gizlimiz
Her şeyimiz ayan beyan
Olmaz haramla ilgimiz
Bulunmaz emeksiz doyan

BİLMEN Mİ?-2

gül adın dilimden düşmeyen hece
senin için ölüyorum bilmen mi
huzursuzum gündüz hemi de gece
uykuları bölüyorum bilmen mi

BİZ

BİTTİ DİZİMİZİN MECALİ FERİ
EĞİLDİ BAŞIMIZ GİDERİZ GERİ

BİZDE

Sanadır ilk sözüm,sana ikrarım
Değişmez bilesin, daha kararım
Kaçıncı söylemem, kaçtır tekrarım
Ser verilir sözden dönülmez bizde

BİZİM GENCİMİZ

Elleri cebinde omuzlar düşmüş
Hayali kararmış umudu sönmüş
Daha Baharlnda hayata küsmüş
Başkasının değil bizim gencimiz

BİZİM OZANLAR

Sevgi çeşmesinden alıp dolarlar
Çorak yüreklere döker sularlar
Gönülleri birbirine ularlar

BİZİM TÜRKÜLER

Onca kitap tek satırla yazılır
Söyleyenler meydanlarda asılır
Unutulmaz gönüllere kazınır
Türküler türküler bizim türküler

BÖYLE DÜNYAYA

Her gün soruyorum ben bu soruyu
Kim getirdi beni böyle dünyaya
Söyleyen çıkmadı bana doğruyu
Niye getirdiler böyle dünyaya

BU CANIMDAN USANDIM

Bu ülkenin bu milletin derdini
Yaza yaza bu canımdan usandım
Sömürtme kimseye deyip kendini
Kıza kıza bu canımdan usandım.

BU FELEĞİN BENLE NEDİR DAVASI

Bu feleğin benle nedir davası
Elime geçerse bunu soracam
Yaptığından eksik nede fazlası
Ben de aynısını ona yapacam