Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

ALEVİLİK AKIL İLE DOĞMUŞTUR

Bu günden on iki, bin yıl evveli
ALEVİLİK AKIL İLE DOĞMUŞTUR
İnsanı sevmektir özü temeli
İNSANLIĞA IŞIK GÜNEŞ OLMUŞTUR

ALEVİLİK AKIL İLE DOĞMUŞTUR

Bilinenden binlerce yıl evveli
Alevilik akıl ile doğmuştur
İnsanı sevmektir özü temeli
İnsanlığa ışık güneş olmuştur

ANKARA'NIN KIZINI

Bilir misin Ankara'nın kızını
Sökerler ha ağzındaki azını
Çekmek zordur cefasını nazını
Kendine güvenin varsa öyle sev

ŞU GÖNLÜM ARIYOR GÖZÜM ARIYOR

Ne kadar özledim yari nihanım
Sen olmadan hep huzursuz bu canım
Senle geçsin ister her günüm anım
Bu gönlüm arıyor gözüm arıyor

AŞIĞIN GÖNLÜ

Yüce dağa benzer aşığın gönlü
Duman durur karlar yağar buz olur
Hazanla kaplıdır arkalı önlü
Yaz baharı olmaz daim güz olur

AŞIĞIYIZ

Bu dünyanın aşığıyız
Gül veririz taş atmayız
Her insanla barışığız
Gülümseriz kaş çatmayız

AŞK DERDİNİN BULUNDU MU İLACI

Aşk derdinin bulundu mu ilacı
Reçeteyi hangi tabip yazıyor
Yapıldı mı makinenin icadı

AVLAYANIN OLUR DAĞIN KEKLİĞİ

Mevlam vermiş sana o güzelliği
Fazla gururlanıp öyle süzülme
Avlayanın olur dağın kekliği
Ben avlarsam sakın fazla üzülme

BAĞIŞLA

Güzel olan hep mi tutmaz sözünü
Yüreğime koydun aşkın közünü
Beri dön göreyim o gül yüzünü
Hiç değilse bunu bari bağışla

BAKALIM

yüreğimi isteyene vereyim
onla nasıl yaşanırmış göreyim
biraz olsun ben de rahat edeyim
kim ne kadar katlanırmış bakalım