Ben aklım yitik doğmuştum biliyordum
Kurulu düzenlere karşıydım hep
Sıragelen sevdalara baştan yenik
Artıların hep eksileri vardı bende
Her eksininde bir artısı olmalıydı
Farklılık gülüşümdeydi en çok
26.Gecenin sensizliğindeyim
Yavaş yavaş soğurken günler
Çok özlüyorum kirpiklerinin bakışını
Bana gülümseyişini
Kalbimde en sevdiğin çiçek açtı
Yıllar geçtikçe yaşlanacağız
Arkası yarım kalan sözler oldu
Bensiz,acısız
Ne zaman ben olsam gözünün içinde
Yırtıldı yüreğin
Sabırsız çarptı,
Parmaklarım eğrildi
Yaz mevsimdi
Duyduğumuz sesler bizim değildi artık
Aynada ki biz değişmiştik
Ellerimiz uzaklaşmıştı,yüzlerimizde kan yoktu
Yaz mevsimdi
Arada birde olsa aklıma geliyordun
Bir sesiz gecenin ardında
Unuttuğum herşey için ağladım
Gece sesizdi ben hıçkırıklara boğulurken
Gece unutkandı sevgisizliğe karşın
Gece bana elini uzatmadı
Ben geceye karardım
Bu gece oturup rakı içmek isterdim
Hiç birşeyi olmayan evimizde
Sonra karanlık dar sokaklardan geçmek
En populer barda dans etmek isterdim
Sabahın üçüne dördüne kadar
Terden sırılsıklam oluncaya dek
Bak bugün yağmur yağmadı diye
Toprak ağladı
Sen yoksun diye,gelmedin diye
En çok hep ben ağlıyorum
Belki fırtınaya benzersin aniden
Köşeyi dönersin diye
Saçlarım darmadağın,dudaklarım
En çokta sana olan bakışlarım darmadağın
Yüreği hiç sorma bir boşluktaki çıkamıyor etrafa
O kadar duyarsız ki doğaya sevdaya karşın
Herşey darmadağın işte daha ötesi yokki
Aşk aslında bilinmeyen bir keman sesi gibi
Işığa baktığında yere çarpan
Islak damlalar
Asalet yalnızlıktan gelir
Bu yüzden ruhum hep asil kaldı,,,,,,,,,,
Masanın ucuna bırakılmış şeftali renkli bir rujla
Kırılmış bir efes bardağıydı
Yıllar sonra hatırlansın diye
Yalnız bir odaya bırakılanlar
Tıpkı ilk başlangıcında ki gibi
Hatırlansın istendi herşey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!