parmaklarım gezinecek,
fotoğrafının üstünde
sen gidince,
biliyorum!
ve çisildeyecek gözyaşlarım,
ince ince...
Göğüs kafesime hapsoldu hıçkırıklarım,
En çok ağlamaktan utandım insanlar arasında,
Şimdi bir fay hattı bedenim!
Merkez üssü hislerim...
Çağlamak isteyen gözlerimden!
Geçmiş günleri anımsadım bu gece,
Payını tarttım bir kaç mutlu anın,
Bir elimde sevinçler, diğerinde kederler,
Yüzümde derin çizgiler...
Aşklarımı hatırladım yine,
Gözyaşlarımı çaldınız benden,
Kana kana ağlayamıyorum ne zamandır!
Neden yaptınız bunu bana?
Hüsranımı neden aldınız!
Yastığım kupkuru kaç zamandır,
Sen hiç “Kim bu? ” dedin mi,
Kendine?
Şaşkın gözlerini gördüğünde!
Tek tesellin,
Göz yaşın oldu mu hiç?
Başını yastığa gömdüğünde.
bazen inkar edersin hayatı
sorumlusu sen değilsindir yaşadıklarının
bu eller de senin değil zaten
bazen anıları boğmak istersin
onlardır seni esir alan
hoşgeldin, sesine hasret kaldığım!
hoşgeldin yurduna... hasretliğim!
bu şehir boşalmıştı gittiğinde,
şenlendi yeniden seninle!
hoşgeldin, şiirimin ilhamı!
ikimiz bir eder miyiz dersin
unutur muyuz sinemizdeki kederleri
sarılsak birbirimize
düşlerimizdeki sevgililer olur muyuz sence
ayrılıklar bıraktık arkamızda
İnsanları yalnız bu şehrin,
Ne yaptıklarından habersiz!
Bencil kalpler göğüslerinde,
Gözlerini de hırs bürümüş!
Bizim oralar böyle değil, dinle!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!