Bana yeni bir kelime söyle,
Yetmiyor bildiklerimin hiçbiri,
Anlatmaya içimdeki elemi! ..
Susuyor, yazmıyor kalemim,
Kalıyorum yine dertlerimle başbaşa,
yakışmadı hüzün, böylesi bir güne,
yürekte biriken gözyaşları da ne?
siyah beyaz bir keder gözlerimin önünde,
yakışmıyor elem bu güneşli güne!
bir iki kelime yeterdi oysa,
bir acı bu kadar işleyebilir iliklerine bir insanın!
bir insan ancak bu kadar kederle dolabilir...
ayrılık bu kadar sızabilir benliğine,
ve dolaşabilir damarlarının derinliklerinde...
acı şimdi yeni bir tanımı hakediyor,
Yaşadığımız her an,
Anı olmaya mahkûm!
Derin bir nefes al
Ama,
Tekrarı ne mümkün!
Nafile bekleme,
Sen kendini kandırmışsın,
Hayatını abartmışsın,
İtirazım yok, tamam!
Ama, bir gün her şey mükemmelken,
Neden yıkıldı hayallerim?
Dersen,
Yüreğini yıka beni öyle sev,
Kalmasın hiçbir aşkın tortusu damarlarında!
Ne de ellerinde başka kadınların eli.
Gözlerini yıka bana öyle bak,
İstemem hiç kimsenin hayalini ne de gölgesini!
Yüzün bir noktaya dönüştü,
Hayalimden her gün biraz daha giden sevgili!
Karmaşık rüyalardan da medet yok,
Sesine hasret kaldığım sevgili!
Sen bilmezsin bu hâllerimi,
Beni uykusuz gecelere salan sevgili!
kocaman bir deve âşık oldum,
küçücük elleri,
kocaman yüreği,
kocaman gözleri vardı...
biliyordum bu aşkın imkânsızlığını,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!