Seninle başlayacak sabahların
Muştusunu veriyor penceremde kuşlar
Sakat doğmuş çocuklarının
Rüyalarında çılgınca koştuğu yalan gecelerin sonrasında.
Ben ki,
Dört yanı duvarlarla çevrilmiş bir avluda açan çiçek gibi
Ey beni az bulan çoklar
Siz mi fazlaydınız benden
Yoksa ben eksik mi kalmıştım hayata...
En iyi siz koklardınız
Bahçe duvarından sokağa taşan bir manolyayı
Yurdum benim;
Gülümseyişimin ortasındaki gözyaşım
Uğruna çiçeklerini döktüğün yazın umrunda olmasa da
Güzel şey yine de
Tek başına bahar olmaya çalışmak…
Elleri, yüzü kir pas içinde
Ama yüreği beyaza bulanmış bir adam
Sevgisini kuşanıp
Dünyanın en güzel dizeleriyle dayanırsa kapına
Gülümsemeni eksik etme gözlerinden.
Gözlerinin ışığı çekildiğinden beri gecelerimden
Karanlıkta yüreğim...
I.
Yok tanımı acının
Hiçbir dilde,
Farklı yaşanır her ölüm
Her hayatta
Gitme dediğin herkes
Ardına bile bakmadan gitmişse senden...
En çok sevdiklerinse
Yaranda en çok gezinenler
Bir hüzün kuşu tutsak edilmişse göğüs kafesinde
Yasak bir gül büyüttüm avuçlarımda
Rengi kan kırmızısı
Yalnız beni kanatır dikeni
Senin için
Kendim için
Halkım için yasak bir gül büyüttüm
Gelin beyler
İhale var İhale! ! !
Kan değişecek
Kan...
Şişe şişe
Ne zaman parçalanıp ufalansa kalbim
Yüzüne tükürmek geliyor içimden
Tüm insanların
Silmek geliyor içimden tüm sevdiklerimin
Adreslerini,
Bu harika şiirleri yazdıran güzel ve cesur yüreğinize selam olsun, sevgili Melih.
Şiirlerinizle tanışmama vesile olan sevgili Eylem Barış ve Cansın Ünver'e teşekkürü bir borç bilirim.
Sevgilerimle