Mekan Atac Şiirleri - Şair Mekan Atac

Küçük kalbin sevgili küçüğüm.
Yaralı ve acı.
Hüzün,
Büyümeliydin şiirlerle...

"Yapraklarımıza şiddetli şiir yağmurları vurmalıydı.

Ah, Sevgili DİDEM MADAK.

Bazen bir şiir düşer geceye.
Dudaklarındanmı dokuldu, sarıldım.
Dans eden satırlar, davet edermi beni
Yalnızlığına uzanan ellerim buz ve saçlarında.

"Bir şiirin gevezeliğinde geceleri boyamaktı.
Üzüldüm, ağladım.
Sarıldım şiirine.
Şiir sana sarılmakmış anladım.
Seni özledim ve andım.
Seni hissetmekmiş şiir öğrendim.

"Mutluluk senin için nedir" deseler.
Mutluluğu seni göstererek susardım.

Sevgili DİDEM MADAK

Bilinmez şarkılar yükseliyor.

Ah, sevgili Didem MADAK.

Hatırlattı seni bana bir kadın.
Gözlerinde gördüm seni.
Konuşsa sarılır öperdim oracıkta.
Yoğunlaşan derin duygularımı dizginledim acıyla.

"Nasıl ölünür.
Yaşamak, bukadar tuhafken.
Nasıl sana geleyim."

Ah, sevgili Didem MADAK

Sevgili MADAK.

Sana şiirlerle geldim işte.,
Küçük papatyalarla süslü.
Dokunsam dökülecek
Hüzünlü duruşlarıyla bırakıyorum işte ruhuna.

"Saçlarını sallasa, kelebekler kanat çırpardı dalgalarında."

Senin hüzün duygularında
Boğulan benim sözlerimdi.
Duruşların, sarsıntının şiddetli yanıydı.
Gönül pencerenin önüne iki şiir astım

Gece bulanık, kırmızı şarkılar ve müzik.
Duvar, nefessizlik
Uzanan yabancı eller
Bir oyuncak bebek
Çığlık ve kapı
Ve düşüncede Mavi

"Sevgi ayinler eşliğinde mezarlarda anlatılmalı.
Yaşayan, ölülerin ağzından."

Gerçeğin tokadını şiddetle yanağımda hissedince büyüdüm, anladım.
Ne çok sevdim diyorum.
Oysa sevmek yabancı bir şarkıydı artık.