Ben sevda adamıyım
Sen acemi aşık
Gözlerin feryat ederken
Sevdiğini söyleyemezsin
Kemanda hüzünlü melodi gibi
Acı gözyaşları mı
Silecek sevgilim yok
Benim bu dertlerimi
Bilecek sevgilim yok
Ömür boyu çekerim
Yüreğime ateş düştü
Yaktı beni acı haber
Kırdı umut çiçeğimi
Söküp attı acı haber
Özüm ağlar, sözüm ağlar
Umudum yok yarına bilemedim
Her şey yalanmış tıpkı dünya gibi
Kaybolan yıllar tükenen umudum
Ben hep kaybettim
Boş vermek kolay olsa da
Acımak her güne
Doya doya sevmek kendince
Arsızca arsıza sarılmak
Ve arızalı olmak var ta içimde
Dokunamamak duygulara
Hayat sana teşekkür ederim
Bana yaşattığın acılarına
Bana en güzel sürprizi yaptın
En güzel hediyeni verdin
Silmiştim acılarımı
Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları
Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin
O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu
Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi
Umutla kurudum sensiz
Bugünlerde acıyı yoğuruyorum yüreğimde
Tutuyorum usulca bileklerinden
Fısıldıyorum kulağına
Ben seni seviyorum diye
Bugünlerde ben sana susuyorum acının sırdaşına
Hayat kime karşı adil davranmış ki
Bana karşı da adaletli olsun
Çürük bir elma toleransı
Gösterilen ilginin fayda sağlayıcı kısmı
Keskin sirke küpüne zarar
Çok geç kaldın özür dileme
Hatalarının farkına varsan bile
Ben bittim gerisi nafile
Bitsin artık çektiğim çile
Kaç yıllar geçti çekip gideli
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.