Kime gittiysem bir avuç sevgi diye
Hangi gönül kapısını çaldıysam okşarcasına
Ne yaptıysam deli gönlümü kabullendirmek için ellere
Ne söylediysem içimden geldiği gibi
Olmadı!
Damlaların suçu yok
Yüreğimde bir çocuk ağlıyor
Gözlerindeki tebessüm bak sana yalan söyledi
O büyürken gözleri yalanı öğrendi
Sen kızma o zaten mutlu iken susuyor
Tüm kent yalancı bir huzur içindeyken
Acımasızca herkes birbirini boğazlarken
Sahne ışıklarında sahtekâr sanat seyircileri
Kulaklarda o aynı nakaratlar dinlenirken
Yitik ruhumu yalan sevdalarla uyuttum
Parmaklarım sararıyor
Eylülün gidişi ayrılığı andırıyor
Bakışsız görmeleri sürükleyen
Yaprak kızılı gözlerimin içinde
İki küçük bulut kalmış tükenemeyen
Hani aşkım derdim ya sana
O aşk maziye gömüldü
Hani canım derdim ya sana
O can çoktan öldü
Boşuna arama eski yerini
Uğrunda ölmeyi göze alan benim
Biter mi sanıyorsun bende bu sevgim
Yıllara meydan okur sende atan kalbim
İnan bana sevgilim hala seninim
Kaçarak kurtulabilir misin bu aşktan
Bir garip odada
Yalnız bir adam
Hava kararıp uğuldarken gece
Her gece hayaller içinde
Kıvranır durur
Gökyüzünde ay ışığı ve yıldızlar parlıyordu
Her yerde gece karanlığının sonsuzluğunda
Yolların bitmez tükenmezliğinde
Yalnız sen vardın içimde
Geride birçok şeyi bıraktım
Korkularımdan arındığımı sanmıştım
Kucağında uyuya kaldığım zaman
Çaresi yoktu yalnızlığın
Ya yalnızdın bu yolda ya da yapayalnız
Sebep arama bu boş sayfalarda
Yalnızlığı ben seçmedim
Yüreğim kapandı sadece o kara gecenin ardından
Kimi ne için seveceğim
Varsın dünya beni böyle bilsin
Ön yargılarıyla bilsinler
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.