Ben ne sevgiler gördüm
Ne aşklar yaşadım
Ne senin kadar güzeldi
Ne de senin kadar vefasız
Ne bir umut kaldı aşkından
Ne talihim güldü, ne de kaderim
Her gün gibi yine daha beterim
Bir yanda vicdanım, bir yanda sensin
Aşka mahkûm oldum, azap çekerim
Bu azabı senden değil
Cehennem ateşi gibi
Yaktın yüreğimi kor ettin
Alışmıştım sensiz yaşamaya
Bana hayatı zehir ettin
Eli kendine yar ettin
Tutmuşsun bir başkasının ellerinden
Bense burada seni özlüyor
Seni düşünüyor seni istiyorum
Kahpe yüreklerden fayda bekleme
Yârim ben seni en çok sevenim
Hayatı yalansız yaşamaktı amacımız
Bir bebek masumluğundaydık
Oysa daha aşkı öğretecektik dünyaya
İnsanlıktan yoksun halde vurdular bizi
Benliğimizi çaldılar, türkülerimizi yaktılar
Yıkıldım, kırıldım, kızgınım
Çok geç anladım
Vurgun yedi yüreğim
Yaban yüreklerde sevda olmazmış
Oysa her şey ne kadar güzeldi
Bir selamın gönder merakta bırakma
Dayanır mı bu yürek sensiz kalmama
Ölünmez mi o fettan gözlerin uğruna
Vurgunum gözlerine gülüm hasretim sana
Yalvarırım gözlerinden mahrum koma
Verdiğin her sözü yeminim bildim
Gitsinler âleme sorsunlar beni
Ben senin adını kalbimden sildim
Bir daha anarsam vursunlar beni
Yemin içme inanmam hiç birine
Vuruldum sana gecenin ayazında
Yaşamak istiyorum senin kollarında
Gülüşün yakıyor içimi gecenin soğuğunda
Yeşilleniyorum yalancı baharlarda
Çiçek açıyorum gülüşüne
Dalıp gidiyorum öylece çaresiz
Sensizlik dipsiz bir kuyu sanki
Seni istiyorum, bu gerçek ve yalansız
Yokluğun ayazda üşümek sanki
Dalıp gidiyorum öylece umarsız
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.