Kusura kalma dünyam
Seninle artık anlaşamıyorum
Ya ben sana fazla geliyorum
Ya da sen hayallerime dar geliyorsun
Ayrılmak istiyorum senden
Sevgilim diyerek tuttun elimi
Kadere oyuncak yaptın sevgimi
Geri ver çaldığın temiz yüreğimi
Seni sevdiğim güne lanet olsun
Cennetten bir melek sanmıştım seni
Benim için hep sen vardın
Mutluluğumdu senin varlığın
Sende benim gibi seviyorsun diye sandım
Demekhepsi bir oyundu ben bilemedim
Herkesi kendim gibi bildim
06 Eylül 1975 te deprem ile sarsıldın
Devlet prefabrik ev yaptı tahtadan
Kolayca ateş ile yakılsın diye
Çalınmış aydınlığına kavuşamadan
Neronlar Roma’yı
Kime kin ettin de giydin alları
Yakın iken araya mesafe koydun
Mihnet ile yetiştirdiğim gülleri
Varıp gittin bibaşkasına yoldurdun
Sen beni sevseydin arayıp bulurdun
Ben gençliğimi iyilere harcadım
Durgunum bu aralar çünkü yalnızım
İyiyi anlamak zor oluyor
Çünkü kimin ne olduğunu anlayamazsın
Gururum kibrimden değil durgunluğumdan
Koşturmakla yordun
Yüreğimden yaraladın
Anlamadan, umursamadan
Bana sırtını döndün
Bilmiyorsun, görmüyorsun
Tek kelime etmeden dinledim onu
Neler neler yaşamış, bir bir anlattı
Mutluymuş önceleri hiç derdi yokmuş
Hayat ne çok sıcakmış ne çok soğukmuş
Her günü sıradanmış, heyecan istemiş
Ne güzeldi eskiden günlerim
Tek bir sorunum yoktu
Takmazdım kafama onu bunu
Bilmezdim ki ne olduğunu
Arıyorum o günlerimi
Gecedir
Çalarsın kapıyı açan olmaz
Gecedir
Hem de yıldızsız göz gözü görmez
Bir ses duyar irkilirsin
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.