Mehmet Yunus Aytek 2 Şiirleri - Şair Meh ...

Babamı kaybetmişim, henüz beynimdedir ölümü
Kabullenmemiş iken hayatta
Ve büyümeye yakın öğrenmişim
Özgürce, kendi irademle haykırmayı

Haklarım varmış gençliğe, hevesle geçtiğim sıralar

Gül yüzlüm acımadan benden ayrıldı
Yüreğim ilk defa bu kadar çok yandı
Elimde bir resmi birde içimde sevgisi kaldı
Sönmedi aşk ateşi hala yakıyor vay başıma vaylar bana

Düşmüşüm ki öyle bir sevdaya

Bir yankı var kulaklarımda
Hep seninle ilintili
Vazgeçemediğim
Kendimi vazgeçirtemediğim

Akşamların sabah olduğu

Gözlerin bir kilit vurdu gönlüme
Senden başkasını hiç sevemedim
Ne engeller koydu kader önüme
Yine de ben senden vazgeçemedim

Aşkın ateş oldu kahrolmam için

Ey hayal kolik kabuğunda çürüyorsun
Divane olmuş aklın duvarlara şiddetle çarpıyor
Niçin, yalnız yaşadığından hep şaşkın mısın?
Kalbin daha soğuk olurken ve nihayet taşa dönüşürken

Hayal kurduğun için seni cezalandırdım mı?

Hasretinden dolan gözyaşlarımı
Gönlüme dökerek vazgeçilmiyor
Aşkımın şahidi bakışlarını kaçırsan da
Yine de senden vazgeçilmiyor

Aşkından olsam da deli

Her gece ağladım
Sen yanımda yoksun diye
Gece boyu yollarını gözledim
Belki bir köşeden çıkıp gelirsin diye

Hiçbir zaman unutmadı gözlerini gözlerim

Nasıl ağaçlar ayakta kalıyorsa yıllarca
Ben ise seni severek yaşadığımızı zannederek yavaşça çürümüşüm meğerse
Nasıl da yıllarca kök saldı aşkın içime, dallarıma, yollarıma, yıllarıma
Kollarımı sana her uzattığımda biraz daha fazla kanadımı kırdığında

Yalanlarınla ayaklarımı hep kendi yollarına çıkartışına kanmak isteyip sustuğumda

Salla elini
Son bir defa
Bir avuç tanrı selamı
Bırak ta git

Uçan kuşa

Ellerimi tut üşüyorum
Sar beni canına seviyorum
Sensizliğin nöbetine bırakma
Uğruna ölen, uğruna yanan beni ağlatma

Ne desek boş ne desek hoş