Yazın açan güller
Bir başka açar
Güneşin tüm ışıltısıyla büyürler
Bazen yanar bazen üşürler
Ömürleri oldukça kısa olur
Artık sana ait hiçbir şey yazmayacağım
Şiirler yazmayacağım
Anlatmayacağım duygularımı
Tek dostum o beyaz kâğıtlara
Onlara anlatıyordum yalnızca
Soğuktu, melankolikti hüzün
Sevdamın fermanını imzalarken
Soğuktu, sırılsıklamdı yüzün
Solmuş gülüşlerime bakarken
Üstüne titreyip secde ettiğini
Dün gece hıçkırıklarla ağladım
Kim için ne için bir cevap bulamadım
Ya yalnızlıktan bunaldım
Ya da gönlüme gerçek sevgiyi bulamayışıma ağladım
Yalancı insanlara boşuna inandım
Taze bir soluk olup buğulasan soğuk camı
Buğulayıp da resmetsen yeni başlangıçları
Çok mu korkar insan sıcak bir eli tutmaya
Tutup da kalbini güneş kadar ısıtmaya
Belki yeniden başlayacak dündeki yarınlar
Bir hayata başlamalısın yine, yeniden
Artık olmazlar bitmiş olmalı
Islaklıkları da yaşamalısın
Güneşi gördüğün kadar
Dostların olmalı başka mahallelerden
Yerine sevemiyorum
Senden başkasını düşünemiyorum
Ne böyle seninle
Ne de sensiz yaşanmıyor ki
Vicdansız beni bıraktın yapayalnız
Sensiz geçen kaç gece inan sayamadım
O yeşil gözlerine bakmaya doyamadım
Senden başkası haram bana
O gidişin vardı ya adını hiç bir zaman koyamadım
Sensiz geçen her dakikada öldüm
Akşam olup ay avuçlarıma süzüldüğünde
Hasretin dağların ardından gelir
Çılgınlığıyla can bulur sana olan sevdam
Ve yaşlanır tek başına bir karanfil
Ağlayan bir bebeğin sesinde bulurum hayatın anlamını
Zaman ne kadar acımasızdır bilir misin?
Sensiz geçen geceler ne denli yakar
Gece olup ay ışıklarını sokaklara vurduğunda
Sen gelirsin aklıma
İçim buruk bir şekilde dalarım geceye
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.