Bizim de yüreğimiz kocamandı
Sadece “dünyalar kadar“
Demek için açılmazdı kollarımız
Sarardık sarmalardık sevdiklerimizi
Sorma çocuk, sorma
Ahdetmiş sadece seni sevmiştim
Gönlümü sana evet sana vermiştim
Yaralı ve biçare bıraktın yüreğimi
Ben sensiz bu bedeni neylerim
Gidiyorsun uzak diyarlara bensiz
Ne oldu bana bilemem
Kendimi unuttum
Ben eski halimle
Daha mesuttum
Güvenmiştim talihime
Gecelere kalanım
Gecelerden arta kalanım
Karanlıkla gelir
Şehrin üzerinde tüner akbaba
Yüreğim apaçık vurulurum gözlerime her kim baksa
Aklıma sen gelince
Hasret yağmurları yüklenir semama
Çatar kara bulutlarım
Odama düşer sitemim
Aklıma sen gelince
Beni fırtınanın ortasında bıraktığında
Kalbimden sanki bir şey koptu
Bilmiyorum ne olduğunu
Ama çok ağırdı canım
Ne yapsam diye düşündüm
Birden hatırlarsın
O da seni
Nerede, ne yapar şimdi
Parlar bir özlem anılar arasından
Bu akşam ne garip bir sözcük
Akşam gözlüm bırak hayatım yarım kalsın
Doğman için ölmen gerektiğini neden söylemedin
Seni diri diri gömsem gözlerime
Sensiz karanlık acıtır beni
Akşam gözlüm karanlık gözlerinde güzeldi
Kâbus dolu günlerin gecelerin olsun
Yastığın taştan yatağın toprak
Gözlerinde yaş yerine kan bulunsun
Çok seviyordun öyle mi alçak
Bırakıp kaçmak
Sen heybetli sevdamdın
Şimdi söyle ne oldu sevdamıza
Kimin kirlenmiş elleri değdi
Ve sen beni bırakıp gittin
Gönlümde en derinde sızın saklı bilmesen de
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.