Mehmet Uysal Şiirleri - Şair Mehmet Uysal

Mehmet Uysal

Kusura bakma dostum,
Ama şunu bil:
Sura üflediği zaman İsrafil,
Düşer üstündeki kostüm,
Ne göz senindir artık,
Ne de dil.

Devamını Oku
Mehmet Uysal

Bir kötülüktür gidiyor hayatımızda,
Pandora’nın kutusundan çıkmış gibi sıkıcı.
Bir kötülüktür gidiyor hayatımızda,
Bir gün iner üzerine Demokles’in kılıcı.

Bektaşi misali, ben yaptım oldu, demek yetmez.

Devamını Oku
Mehmet Uysal

Ey dost, kalma sakın arafta!
Kurtuluş inan bu tarafta.

Devamını Oku
Mehmet Uysal

Bir bahar günüydü,
Takıldı yüzlere yine maskeler.
O rüzgârla birlikte geldi;
İnsanı insanlıktan çıkaran
Öfkeler, öfkeler, öfkeler…

Devamını Oku
Mehmet Uysal

Kitapta kapağa değil hurufa bakılır.
Bir mektupta zarfa değil mazrufa bakılır.
Balonu uçuran rengi değil havasıdır,
İnsanda kaşa göze değil ruha bakılır.

Devamını Oku
Mehmet Uysal

Meh şuleler saçar, gelir peşinden met;
Başı belli, sonu belli biraz fikret!..

Devamını Oku
Mehmet Uysal

Yokluğa baktın, bütün âlemleri yarattın.
Gönül aynasına sırrı verensin Allah’ım.
Pervane eyledin, aşk ateşini arattın.
Bizler âşığız, maşukumuz sensin Allah’ım.

Ete kemiğe büründük, gurbet ele düştük;

Devamını Oku
Mehmet Uysal

Nasip ettin, Tokadî Hazretleri’ne gittim
Yüce Rabbim, ben bunu hak edecek ne ettim?

Devamını Oku
Mehmet Uysal

Rabbim, yürü ya kulum derse onarsın.
Mevla’m, dur ya kulum derse donarsın…

Devamını Oku
Mehmet Uysal

her şiirimi böyle yaz-
sam
belki popüler olurdum
cilt cilt antoloji-
lerde
kendime bir yer bu-

Devamını Oku