Saçları sarıydı, gözleri mavi.
Hayali özgür bir vatandı evlat.
Samsun’a konunca kartal misali,
Pençesi tüm yurdu sarandı evlat.
İlk adımı attı, coştu yiğitler.
Bir ustanın bir çırağı vardı
Gözleri biraz şaşı bakardı
Usta bir gün başlamıştı ki işe
Lazım oldu o anda küçük bir şişe
“Ete kemiğe büründüm / Yunus diye göründüm“
Dün gece sabaha kadar, hep bu sözü düşündüm.
Etle kemik bu gölgeler âleminde
Bizi somut kılan, soyut olan düşünceye
Çıkınca ikisini de elimizde “ruh” kalır
Güneşe koşuyorum, güneşe kanmak için;
İbrahim misali ateşlerde yanmak için.
Güneşe koşuyorum, güneşe kanmak için;
Yunus gibi baştan ayağa boyanmak için.
Gurbet, yüreğimde derin bir sancı.
Her nereye baksam herkes yabancı.
Burası çok güzel diyen gözler yabancı.
Helal para kazandığım güzel bir işim var.
Üç sağlıklı evladım, saliha bir eşim var.
Anam-babam hayatta, iki de kardeşim var.
Yüce Mevla’ya yüz binlerce kere hamd olsun;
Kalbimde bir kor gibi yanan aşk ateşim var.
Orta Asya’da çıktık tarih sahnesine.
Asırlarca korku verdik Çinlilerin sinesine.
Sonra kavim kavim dört bir yana dağıldık.
Talas Savaşı’ndan sonra abdest alıp namaz kıldık.
Hep dosdoğru olsun özüm,
Karışık bir ses dahi gelmesin gönlümden.
Hep güzelde olsun sözüm,
Bir damla zehir dahi süzülmesin dilimden.
Hep helalde olsun gözüm,
Haram lokma değmesin, verilmesin elimden.
Figân eyle / bülbül misali / her duyan / nalan olsun
Bülbül misali / âh et ki / garip gönül / giryan olsun
Her duyan/ garip gönül / gibi tutuşsun / büryan olsun
Nalan olsun,/ giryan olsun,/ büryan olsun,/ her an olsun
Pâk eyle / gönül-haneni / gül bahçesi / handan olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!