Mehmet Tevfik Temiztürk Şiirleri - Şair ...

Anlar isen KUR’ÂN’ı,
Kestirmeden âlimsin…
Anlamadın KUR’ÂN’ı,
Hem cahil, hem zalimsin…

(1994)

Salonda uçuşarak; üç beş gidiyorlardı.
Elimde bir sineklik, bir bir ölüyorlardı.

Bunda mutlak hatam var, balıklar kızarıyor,
Kapılarsa dayalı, sinekler de geliyor…

Cahil ki hep nankördür,
Estağfurullah deriz,
Yoluna düşemeyiz,
Gözlerinden eleniriz.

Cahil bâtıl düşünür,

Akıl nefsi yönetir,
İradesi var ise,
Mutlaka aldanmıştır;
İradesiz çok kimse…

(1992)

Din adamı konuşur, samimi bir biçimde,
Ruhu dinlendiriyor, okşayıcı şekilde…

Ne tartışan biri var ne de muhalifleri,
Din bunu gerektirmez, nettir tüm verileri…

Çok efsanemiz vardır,
Derin vadide geçer,
Yüz yıl hapsolmuş yerde,
Gücüm dağları deler…

O gün destan yazılmış,

24 saat eder, günlük sermaye vaktin,
ALLÂH (c. c.) ’ın kontrolünde, bütün saniyelerin…

ALLÂH (c. c.) zamanı verir, kul sermaye kullanır,
Ya hakta ya bâtılda, bazısı tam aldanır...

Bomboş durmak hiç olmaz,
Yapılacak çok şey var,
Bari bir işe yara,
Zaman ki oldukça dar…

Rab’bimiz emir verir,

Akıl itaatkârdır,
Zayıflığını bilir,
Nefisse isyankârdır,
Rab dinlemeyebilir…

(1991)

Nasihat verilmemiş, çocukların acımasız,
Yüreğinde vicdan yok, düşüncen anlayışsız…
…
Niyetlerin negatif, dengeleri bozuyor,
Yaptığın haksızlıklar, sevabını siliyor…
…