Mehmet Tevfik Temiztürk Şiirleri - Şair ...

Resulle yakınlaş ki,
Ahlakın güzelleşsin,
Uzaklaştırılmazsın,
Rab’den sevindirilirsin.

Nefsini dinlemezsen,

Kısa süreliğine,
Misafirhanedeyiz.
Şirklere tövbe edip,
Rab’bi birlemeliyiz…

Ya kabul et, ya reddet.

Akıl en büyük servet,
ALLÂH(c. c.) a inanmada,
MUHAMMED (s. a. v.) î olmada,
KUR’ÂN’ı anlamada…

(1994)

Kurban, Rab’be takdirdir rıza için yapılır,
Eskimeyen ibadet mutlak anlamı vardır…

Mümin zulmetmeyecek hayvanını sevecek,
Şefkat düşüncesiyle kurbanını kesecek…

Uyuyordum uyandım,
Bâtıldan Hakk’a vardım,
Kur ‘anla aydınlandım,
ALLÂH(c. c.) ’a birle vardım…

Tevhidi bilmez idim,

Karaciğer hastası, iyileşmeyi ister,
Kalp ve böbrek hastası, organ naklini bekler,
Diyaliz hastaları var, üstelik genç yaşlarda,
Makinalardan bıkmış, artık kurtulmak ister.

Nakil organ kurtarır, yaşam süresi uzar,

Vicdanlar destekliyor,
ALLÂH(c. c.) var, 1 ALLÂH var!
Âlemler destekliyor,
Yaratan bir ALLÂH var…

(2009)

Aracılarını at!
Birleyinceye kadar,
Şah damarından da yakın;
1 ALLÂH(c. c.) var!

(2009)

İlim ve edep ile
Ahlakın güzel olsun,
Tevazulu dostlarla,
Ahlakın olgun olsun...

(2000)

Âlim olmak var iken,
ALLÂH (c. c.) yolunda uçan,
Âlim olabilmiş mi?
ALLÂH (c. c.) yolundan kaçan…

(1995)