Her şekilde yerlerde fırlatılmış bir hâlde,
Sıralarla masalar parçalanmış şekilde,
Yaş on beş dahi olsa henüz kuzucuğumuz,
Kıvamında mı değil otizmli çocuğumuz,
Osman, gergin çocuktur davranış konusunda,
Bilinç yüklenir iken yorgun olduğu anda,
Yatsa yatabilirdi sırasının üstünde,
Doğrulmaz bir şekilde parkası üzerinde,
Araç gereç yerlerde tamamıyla kırılmış,
Mutlak bir dağınıklık etrafa fırlatılmış,
Kalk topla diyerekten tüm şunları da al al!
Yanındaki çocuğa sen, kalkma yerinde kal!
Oturma şekli ile boş kalır vaziyette,
Başparmak, çenesinde fikir verme şeklinde,
Ya da çiçek koparmak, koklayıp yere koyar,
Şekil ve anlayışıyla şahsına ortam sağlar,
Haksız da sayılmazdı spor anlayışı ile
Zıplama temelinde yükselme şekli ile
Ben huzurluyum, diyor her zıpladığı anda,
Durdurmaksa hoş değil yerden zıpladığında,
İsraf sayılmaktaydı güpegündüz ışıklar,
Gereksiz şekilde yanarsa flüoresanlar,
Kalkıp söndürüyordu biz hayır desek bile,
Gündüz düşüncesiyle aydınlansın fikriyle,
Sınıf sekiz olunca çocuklar da ağırdı,
Üç ağır çocuk ile yol da alınamadı,
Bir destek gerekliydi gönüllü eğitmenle,
Hedef ve davranışlar içten gelen yürekle,
Bunlar zorlu çocuklar lafımı dinlemeyen,
Farklı sınıf içinde birbirlerini üzen,
Getirmişsin Hasan’ı seni istiyor diye,
Üçüncü sınıf iken, sekizlerlesin niye?
Sekizler sınıfına şahsımız ayrılmışken,
Sizler üçlerlesiniz Hasan’la ders işlerken,
Zaten çift kişisiniz, getirmeyin yanıma,
İş geçici de olsa tuz basmayın yarama,
Sürekli ağlıyormuş hocam nerede diye?
Her ders vakti içinde başlarmış beklemeye,
İnan üzülüyoruz dört yıllık hocasına,
Eski sınıfından bir sürelik çıkmasına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!