Eski saygı sevgi yok ruh vicdan hiç kalmadı,
Otizmlim küs kalmakla yürekleri dağladı…
O çok yerde bağımlı yok yerde takıntılı,
İlaç dahi kullansa güç, kuvvet azaltmalı…
Kimi annesine kimi de oyuncağına,
Adeta bağlanmıştır onların varlığına…
Sen, ey otizmli çocuk bağımlılık yaşama!
Bu işten kurtulsan da moralini hiç kırma…
Moral, sana gerekli huzuru bulmak için,
Güç kuvvet edinmede ailen kardeşlerin…
Karşısında biz vardık kargaşa tetikleyen,
Hak var iken batıl ile düşünmek isteyen…
Merhametten kaçınıp nefsi ile yürüyen,
Rabbin emirlerine adeta yüz çeviren…
Biz, hakkı bilmekteyiz farkındalık şeklinde,
Bilinç sunma amaçlı dik duruşlu fikirde…
Hem içinizde idik, içinizden gelmişiz,
Sizlerden biri gibi yürek geliştirmişiz…
Bize hayır demekle iyiliği itersin,
Her ne amaç düşünsek tepki göstermektesin…
Biz, sizi ölçmekteyiz davranış şekli ile
Bilip bilmediğinle eksik hedeflerinle…
Anahtar olmasa da açma yolunu bulur,
Anahtarsız şekilde yol yordam oluşturur…
Bizler var iken dahi bulup buluşturuyor,
Aklı fikri yok değil kural oluşturuyor…
Her dolabı açıyor akıl geliştirmede,
İstekleri ne ise alıp da ele geçirmede…
Hesap da yapabilir taşı ulaştırmada,
Eline geçirdiği ne varsa fırlatmada…
Bedenim ki siperdi yer çekimine karşı,
Rabbime söz vermede sağlamada yarışı…
Hani azap da değil içimde bu yükselen,
Hep içten içe şekilde Rabbe borç ödeyen…
Ahlak kural gereği yere çöp atmamalı,
Hoşlanılmaz bir tavır bunu da anlamalı…
Ne zorlu bir ifade otizmli çocuk için,
Üstelik de çok uzun o bunu nasıl bilsin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!