Çocuk az çok büyümüş, on altı yaşlarında,
Dur veya sus bilmeyen dert oluşturmada,
Bilinç, dersen geride hem de en gerilerde,
Okula gelmedikçe gerinin gerisinde,
Annesi vicdanlıydı kendi çocuğu için,
Hep onunla birlikte bilinçlenmesi için,
Sırf hizmet etmek için çocuğunun ardında,
Çocuk sınıfta iken hep okul alanında,
Hizmetliler çalışır gönüllü bir şekilde,
Otizmli çocuk için uyumlu düşüncede,
Anne de gelmek ister çocuğunun isteğiyle,
Elinde çantalarla vicdanlı düşünceyle,
Ya çocuğunun hâli anneye tavrı ile
Ayakkabı fırlatan sert eylemleri ile
Anne ise vicdanlı çarpan ayakkabılara,
Sert şekilde denk gelen şiddetli tavırlara,
Çocuk henüz yeniydi, yeni getirilmişti,
Ne evrak ne de yazı bize verilmemişti,
Anne, meşgul gibiydi elinde telefonla,
Sağa sola dönerek özel konuşmasıyla,
Dahası da var idi otizmli hususunda,
Anne sıkılsa dahi yarar ve kâr almada,
İlaçlar var mı dedik verebileceğimiz,
Vakti geldiği anda geçirmeyeceğimiz,
Durum otizm olunca suallerim var idi,
Akla her ne gelmişse anneye yöneltildi,
Özeline girmeden bol bol sual soruldu,
Geçmişten günümüze durum oluşturuldu,
Bez var mıdır deyince biraz düşünüyordu,
Ardından evet, deyip şimdi bağlı diyordu,
Belli edemiyormuş, tuvalet sorununu,
Yaptıktan sonra da söylemezmiş durumunu,
Belli olmasa dahi bu çocuk bezli idi,
Hem söylemeyenlerden hem bezlenenlerdendi,
Anlamamız da zordu bantlarını görmeden,
Bel bantlarındaki resimler fark edilmeden,
Vaktim yok dedi koridora doğru yöneldi,
Elinde telefonla gitmem gerekir dedi,
Dedik, siz beklemeyin çocuk emanetiniz,
Bir sorun çıkmayacak geç kalmadan gidiniz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!