Almışız yürüyoruz ardımıza bakmadan,
İzleyenler içinde acıklı bakışlardan,
Fatma Abla uyarır hassas işaretiyle,
Yakın yürüme diye koruma güdüsüyle,
Diyelim çocuk kaçtı peşinden koşacağız,
Bol kilolu hâlimle komik sayılacağız,
Hem tutamayacağız bol kilolu çocuğu,
Annem nerede, diyen otizmli kuzucuğu,
Geldik tam kapımıza galoş giyme işlemi,
Kenan otur, deyince alçalttım seviyemi,
Yani yüz yüze hâlle tehdide açık idik,
Gözümüzün üstüne yumruk yiyecektik,
Yine gören olmadı aynı hocadan gayri,
Bizi mutlu edecek bahsetmeyecekleri,
Tamam, diyerek girdik sınıfın kapısına,
Tavır, hırçın olunca yattı yol ortasına,
Yan sınıfa geçenler üzerinden atlayıp,
Alışkın vaziyette durumu normal sayıp,
Etraftan da görenler bu Kenan’dır diyerek,
Hocam varsa tamamdır işleri düzeltecek,
Güç kuvvet yüklemede düzenleyebilecek,
Annem nerede diye sürekli hep ağlıyor,
Dedim, annen okulda sınıfa gelemiyor,
Sen içeri girersen seni görüştüreceğim,
Cep telefonumu da eline vereceğim,
Hemen kalktı ayağa şahsından korkmadım,
Tamam, koçum şeklinde güç kuvvet aşıladım,
Teselli misali onu rahatlatmalıyım,
Kâr sağlama amaçlı güven sağlamalıyım,
Arkadaşa seslendim çay almak gerekecek,
Hem ders beslenme vakti iş pekiştirilecek,
Osman’da şifalı çay Kenan’a vermemişler,
Pekiştiren gereği Ömür bizden çay bekler,
Biliriz etik değil çay veya gofret sunma,
Sakinleşsinler diye zamandan kazanma,
Etik olan kırmalar etrafı dağıtmalar(!)
Tek başına şekilde yalnız bırakılmalar(!)
Kenan girdi ya diye ne yaparlarsa yapsın!
Hocam ararsa dahi çağrısı açılmasın!
Çıldırasıya hâlde etraf parçalanırken,
Düzelmeyecek moral hocama yüklenirken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!