Uymadı uymayacak yönergelerimize,
Beş saat dahi geçse düşüncelerimize,
Yenildik ve de dedik hiç atma şu çantayı,
Omuzlarında taşı yüklen bu sıkıntıyı,
Tümü rahatın için lehine kurallardı,
Kazanalım, diyerek yaptıklarımızdandı,
Alma attıklarını üzerine basalım,
Sınıf içerisinde, sıkıntı yaşayalım,
Hem Hasan için varız Hasan’a çalışırız,
Hasan dinlemezse de diğerleriyle varız,
Her kim varım, dediyse başaramayacaktı,
Ne Ali ne Hasan ne de Yaşar uyacaktı,
Ali sinirlenince hocam sen çık demiştim,
Okul arkadaşıma bir fikir önermiştim,
Arkadaş karşı çıkmış yanıt göstermemişti,
Ona her ne desek de ifadesiz gitmişti,
Ali sinirli idi ona tükürüyordu,
Ölçü kaçtığı için bir şeyler atıyordu,
Arkadaşa seslendim işi düzeltmelisin,
Üzüldüğünü belli et ki affedilesin,
Tümü eşit değilken yanıt vermezler iken,
Ali anlıyor idi, ifadelerimizden,
Hasan da anlıyordu işi bildiğinden,
Üzüldüğümüzü tahmin edebildiğinden,
Bazen laf gelir idi kapı aralığında,
Ya kalp kırma ile ya günah alındığında,
Ya da içten bir hâlde şahsım incindiğinde,
Hiçbir şey olmasa da, biraz üzüldüğümde,
Çoğu kez ölçü kaçar, kargaşa dahi başlar,
Üzgün olduğum anda değişecek bakışlar,
Gözyaşlarım var ise Ali yakınlaşacak,
Parmaklarıyla dahi silmeye kalkışacak,
Babaları ayrılmış bilinmez bir sebepli,
Huzur bulma şekliyle ayrılma düşünceli(!)
Otizmlim annesinde bakarız denilince,
Ölünceye kadar da hiç bırakmam deyince,
Vefat vakti gelince çevresine bildirmiş,
Dayanılmaz bir ağrı ayrılacağım demiş,
Demişler Rab bilir, ha bir hafta ha fazlası,
Ameliyat da olsan ağırlaşmış olması,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!