Adel ikna olunca atıverdi atığı,
Oyuncak olmaktan çıkmış eski oyuncağı,
Kaldırmış atmıştık bir çöp içerisine,
Müjde dolu sözlerle Adel’in yüreğine,
Sonra da cayıverdi verdiği sözlerden,
İkna olmuş değildi zırlama şeklinden,
Dedim, getireceğim yarını bekler isen,
Erkek çocuk dahi olsan söz verdiğimizden,
Tüm gün dolaşıp da hocasının aldığı,
Kabul etmeyecekti orijinal oyuncağı,
Zırlayıp duracaktı kırık bebeği için,
Sen erkek çocuğusun hem ağlıyorsun niçin?
Şahsım hata yapmıştı oyuncağı atmakla,
Hükmü kalmadı, diye yenisini sunmakla,
Bir kırık oyuncakla hayal kuran çocuktu,
Yenisi getirilince ilhamı yok olmuştu,
Getirdik yenisini hem de orijinali,
Uzuvları yerinde kıyafetler düzenli,
Önce eskisi dedi döndü durdu aradı,
Yeniye hiç bakmadan yürek yaraladı,
Seçmiş ya da beğenmiş kırık dökük bebeği,
Çocuk erkek de olsa her nevi beğeniyi,
Mana mı aramalı al şu traktörle oyna!
Veya şu kamyonu al hem oyalan hem oyna!
Oyuncak sayılmayan, sadece eski gereç,
Oyuncak bilinse de vakit geçirten süreç,
Gel de bunu açıkla otizmli Adel’ime,
Yenisini versek de açıkla güzelime,
Çöpten alıp çıkarmış aklına uyduğundan,
Mantığına sığdırmış birlik sağladığından,
Kendisiyle uyumlu bir şey bilmez oyuncak,
Kırık bebek de olsa onunla konuşacak,
Oyuncak mütevazılığı doğuştan gelme,
Otizmle tanılı girsen de etkileşime,
Destekleme peşinde, oyun düşüncesinde,
Oyuncak da otizmli bu çocuğun gözünde,
Hayal kurabiliyor tasarlayabiliyorsun,
Kırık dökük bebekle oynayabiliyorsun,
Bilemedik ve attık yeni bebek vermekle,
Eski çöpte iken de ruhunu söndürmekle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!